Τάκης Ζαχαράτος: «Τα παθήματα μαθήματα»
Ο Τάκης Ζαχαράτος έχει μεγάλο κοινό που τον ακολουθεί σε κάθε του εμφάνιση.
Περιοδεύεις ανά την Ελλάδα με την παράσταση «I am what I am», που κέρδισε κοινό αλλά και ειδήμονες στην Αθήνα, και βρίσκεσαι σε επαφή με τον κόσμο που σε αγαπάει πολύ.
«Μου έρχεται στον νου μια φράση δυνατή της σπουδαίας Ρένας Βλαχοπούλου για την επαφή της με το κοινό: «Τους θεατές δεν τους βλέπω σαν ξένους, τους βλέπω σαν συγγενείς μου». Με εκφράζει απόλυτα η θέση της. Σαν συγγενείς μου, σαν φίλους μου τους βλέπω κι εγώ και χαίρομαι κάθε φορά που τους προσφέρω χαρά και γέλιο. Είναι όμορφο να διασκεδάζεις τον κόσμο, είναι υπέροχο να τον βλέπεις να γελά και να αφήνει πίσω του όσα τον βαραίνουν... Μου έχει τύχει να είμαι χάλια, να μην έχω κέφια και να «σέρνομαι» στο σπίτι μου και με το που βλέπω μια ταινία της Ρένας, ας πούμε, να γελάω, να ξεχνιέμαι και να νιώθω μετά πολύ καλύτερα. Πώς να μη χαίρομαι, λοιπόν, που μπορώ μέσα από τις παραστάσεις μου να το προσφέρω αυτό απλόχερα στο κοινό;»
Έρχονται στα καμαρίνια και σε βρίσκουν, ζητούν σέλφι, σε αγκαλιάζουν. Κάποιους αυτό τους ενοχλεί και τους εκνευρίζει πολύ.
«Μπορεί αλήθεια να ενοχλεί, αλλά και να εκνευρίζει κάποιον η αγάπη του κόσμου; Μου φαίνεται αδιανόητο. Εμένα με γεμίζουν ευτυχία η θερμή αγκαλιά τους και τα λόγια τους και δεν τους χορταίνω. Μπορεί να είμαι κατάκοπος, εξαντλημένος από τη ζέστη, τις μετακινήσεις κ.λπ., αλλά με το που έρχονται να με συγχαρούν, τα ξεχνάω όλα μεμιάς..»
Τι άλλο σου γλυκαίνει την καρδιά, εκτός από τη δεδομένη αγάπη του κόσμου, Τάκη;
«Πολύ απλά πράγματα πια... Μεγαλώνοντας βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα και νιώθω χαρά από μια όμορφη βόλτα στη θάλασσα, ένα υπέροχο δείπνο με φίλους... Κυνηγάμε τα μεγάλα και χάνουμε τις μικρές αξίες της ζωής. Πρέπει να γευόμαστε την κάθε μέρα, το ότι είμαστε υγιείς, το ότι κάνουμε αυτό που αγαπάμε, το ότι μας αγαπούν κάποιοι αληθινά, το ότι πλουτίζουμε από εμπειρίες...»
Και τι σου πικραίνει την καρδιά, πες μου.
«Ελάχιστα πράγματα πια... Έχω μάθει το «παιχνίδι» και αποφεύγω τις κακοτοπιές από τις οποίες μπορεί να πληγωθώ. Τα... παθήματα μαθήματα, που λένε. Προσέχω»