Οι νέοι τραγουδιστές και η κακοήθεια

Με το τραγούδι ασχολήθηκε σε μικρή ηλικία και έχει συνεργαστεί με όλα τα μεγάλα ονόματα. Ο τραγουδιστής έχει ζήσει τις καλές εποχές του τραγουδιού και βλέποντας τους νέους τραγουδιστές και το πώς συμπεριφέρονται δεν διστάζει να δείξει την δυσαρέσκειά του.

Σας λείπουν οι εποχές που μεσουρανούσατε;
«Είμαι ρομαντικός, αλλά είμαι και ρεαλιστής. Βλέπω την πραγματικότητα. Δεν ξαναγυρίζουν εκείνες οι εποχές. Είμαι από τους λίγους που έχουν τραγουδήσει με όλους τους μεγάλους σε πρώτη εκτέλεση. Και τα τραγούδια μού τα έδιναν, όχι όπως σήμερα που τα αγοράζουν. Οι Χατζηνάσιος, Σπανός, Απόστολος Καλδάρας, Κατσαρός, Νικολόπουλος, Βαρδής, Παπαβασιλείου έδωσαν τα τραγούδια τους στον Γιώργο Γερολυμάτο. Έχω 24 δίσκους, οκτώ χρυσούς και έναν πλατινένιο, τον «Κινδυνεύω». Αλλά αληθινούς χρυσούς, που γίνονται με 50.000 πωλήσεις και πάνω, και πραγματικό πλατινένιο, από 100.000 και πάνω. Και είναι αληθινές πωλήσεις»

Συνεργαστήκατε και με όλες τις μεγάλες κυρίες του ελληνικού τραγουδιού.
«Είχα την τιμή να δουλέψω με τη Μαρινέλλα, τη Ρίτα Σακελλαρίου, τη Λίτσα Διαμάντη, τη Δούκισσα, την Αλέκα Κανελλίδου, την Αντζελα Δημητρίου, την Κλειώ Δενάρδου, την Τζένη Βάνου. Δεν έχω κάτι άσχημο να πω για καμία. Περνούσα με όλες καλά και εκείνες μαζί μου. Αντιπαλότητες είχα με τους άνδρες περισσότερο. Ήμουν καλός τραγουδιστής, αλλά όλοι ασχολούνταν με την εμφάνισή μου και με το τι φοράω. Οι συνάδελφοι με έβλεπαν πιο ανταγωνιστικά. Ντυνόμουν με τα καλύτερα ιταλικά κοστούμια, πουκάμισα, παπούτσια, κολόνιες. Ήμασταν πολύ περιποιημένοι. Σεβόμασταν τον πελάτη που άφηνε τα λεφτά του και έπρεπε να βγούμε άρχοντες πάνω στην πίστα. Αυτό δεν υπάρχει πια... Οι σημερινοί τραγουδιστές -δεν θέλω να λέω ονόματα- εμφανίζονται με ένα τζιν κι ένα σκισμένο πουκάμισο. Αυτό για μένα είναι κακοήθεια. Μόνο οι ροκάδες μπορούν να το κάνουν αυτό»

Φαντάζομαι ότι νιώθατε δέος ανάμεσα σε αυτούς τους κορυφαίους καλλιτέχνες.
«Εγώ μπήκα εμβόλιμα, γιατί έκανα επιτυχία. Η πρώτη μεγάλη επαφή μου με το τραγούδι ήταν, πιτσιρίκος ακόμα, με τον Σταύρο Ξαρχάκο, σε ένα σχήμα με τη Μαρινέλλα. Μου έκανε πρόταση, αλλά, επειδή τραγουδούσα στο καζίνο της Ρόδου κι έβγαζα πολλά χρήματα, του είπα «πάρτε έναν τραγουδιστή που λέγεται Γιώργος Νταλάρας» και τον πήραν στη δική μου θέση. Και βέβαια, ο Νταλάρας μετά έγινε αυτός που έπρεπε να γίνει, γιατί η πορεία καθενός είναι προδιαγεγραμμένη. Τότε, ο ένας σεβόταν τον άλλον. Εμπαιναν τα ονόματα με διακριτική σειρά: Πουλόπουλος, Μοσχολιού, από κάτω Διαμάντη, πιο κάτω με μικρότερα γράμματα Πάριος, Γερολυμάτος. Μετά καθένας ανέβαινε κι έπαιρνε τη θέση που του ανήκε»