Ο Χρήστος Γιάνναρης μιλάει για την συνεργασία του με τον Κυριακίδη

«Με τον Βλαδίμηρο, ύστερα από 23 χρόνια γνωριμίας, έχουμε γίνει αδελφικοί φίλοι. Έχω τόση χαρά που θα με σκηνοθετήσει πάλι. Γιατί, εκτός από καρδιακός φίλος, είναι και σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά κυρίως καλός άνθρωπος, και αυτό τον κάνει μεγάλο» είπε σε καθημερινή εφημερίδα και συνέχισε:

«Από παιδί, αν με ρωτούσες, αυτό ήθελα να γίνω. Ο θείος μου με επηρέασε πολύ, γιατί από μικρό με πήγαινε στο σινεμά. Κάθε μέρα. Και έχω την αίσθηση ότι αυτό ήταν το αρχικό ερέθισμα. Όταν είδα την πρώτη μου θεατρική παράσταση, τρελάθηκα, γοητεύτηκα, είχα εκστασιαστεί. Τελείωσα το σχολείο και αμέσως μπήκα στη δραματική σχολή. Θεωρώ ότι είμαι από τους τυχερούς, γιατί μου ήρθαν όλα εύκολα. Δούλεψα αμέσως και για μία εικοσαετία συνεχίζω να δουλεύω ανελλιπώς στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο. Δεν μου χαρίστηκε κάτι. Εργάστηκα πολύ και πιστεύω ότι αυτό αναγνωρίστηκε. Η δουλειά του ηθοποιού δεν τελειώνει. Πάντα είμαστε μαθητές και αυτό είναι το μεγάλο "κλειδί": Να μη νιώσεις ποτέ ότι έφτασες. Μέσα στην πορεία γνώρισα ανθρώπους, έκανα επαγγελματικούς δεσμούς. Δεν είχα δημιουργήσει ποτέ προβλήματα και δεν υπάρχει λόγος να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όσο μεγαλώνω βλέπω το μάταιο του πράγματος. Πρέπει να είμαστε απλοί, ταπεινοί, με υπομονή, επιμονή, δουλευταράδες και δημιουργικοί»