Αλεξία Μουστάκα: Ποιος την στήριξε και ποιοι την ξέχασαν;
Η Αλεξία Μουστάκα μετά τον θάνατο των γονιών της προσπάθησε να σταθεί μόνη της στα πόδια της.
Μπορεί οι γονείς της να είχαν πολλούς φίλους και το σπίτι τους να ήταν ανοιχτό για όλους, όταν όμως έφυγαν από την ζωή τα πράγματα άλλαξαν.
-Το σπίτι σας ήταν ανοιχτό σε πολύ κόσμο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε στήριξαν μετά την «απώλεια» των γονιών σου;
«Αυτός που με βοήθησε ουσιαστικά ήταν ο Θύμιος Καρακατσάνης, υπήρξαν και κάποιοι άλλοι, αλλά κυρίως εκείνος. Μου έδωσε τη δύναμη και τη βοήθεια που χρειαζόμουν την κατάλληλη στιγμή. Μετά βρήκα το δικό μου δρόμο, γνώρισα κάποιους ανθρώπους στο χώρο και με αποδέχτηκαν γι αυτό που είμαι. Δεν είμαι άνθρωηος των δημοσίων σχέσεων, αλλά των ανθρώπινων σχέσεων»
-Δυσκολεύτηκες;
«Βέβαια, ειδικά στην αρχή, μέχρι να με πάρει από το χέρι και να μου πει ο Καρακατσάνης. «Πάμε στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, θα σκηνοθετήσω εκεί ένα έργο και θέλω να είσαι μαζί μου». Είχα μείνει μετέωρη. Για μισό χρόνο, αφότου «έφυγαν» οι γονείς
μου, ήμουν σε κατάσταση πανικού»
- Δεν χτυπούσε το τηλέφωνο σου;
« Με το που «έφυγε» ο πατέρας μου υπήρχαν πολλοί γύρω που μου έλεγαν ότι θα
είναι δίπλα μου, πολλά «θα». Ο Καρακατσάνης δεν μου είπε ποτέ τίποτα, απλά υπήρχε και ήταν δίπλα μου»
- Εσύ κάλεσες κάποιον από εκείνους;
«Δεν τηλεφώνησα σε κανέναν, δεν ξέρω γιατί. Περηφάνια να το πεις; Βλακεία να το πείς; Ο πατέρας μου με πίστευε... από την πρώτη μου δουλειά στην Κύπρο τον έπαιρναν τηλέφωνο, του έλεγαν τα καλύτερα κι αισθανόταν την απόλυτη περηφάνια, με λάτρευε» αποκάλυψε στο Λοιπόν.