Κατάληψη στο σπίτι γνωστού σολίστ: «Μου επιτέθηκαν. Με έβριζαν χυδαία»

Οπως λέει στη «Freddo», μία «παρέα» δέκα Ρουμάνων μπήκαν μέσα στο σπίτι του ως... ένοικοι, χωρίς βεβαίως ο ίδιος να τους γνωρίζει.

«Το μόνο που ήταν σε εκκρεμότητα μετά τη συνάντηση μας το βράδυ της Τετάρτης, όταν συναντηθήκαμε για να δει το σπίτι, το οποίο και "καπάρωσε" δίνοντας μου ένα ποσό έναντι, ήταν η δέσμευση ότι το πρωί της Πέμπτης θα ερχόμουν να υπογράψουμε τα συμβόλαια και να τακτοποιήσουμε το θέμα. Μου είπε ότι δούλευε κοντά στην περιοχή, τον βόλευε πολύ να έχει σπίτι περιμετρικά του Αγίου Παντελεήμονα και πως δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, είχε άδεια παραμονής, ήταν δηλωμένος στην εφορία. Είπα "όλα εντάξει είναι, δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να είμαι επιφυλακτικός", δεν ήθελα και δεν είχα και λόγο. Πού να φανταζόμουν τι θα ακολουθούσε τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, όταν το κινητό μου θα έπαιρνε... φωτιά από ενοίκους και τον διαχειριστή της πολυκατοικίας, που με ενημέρωναν ότι μία παρέα Ρουμάνων είχε μπει στο διαμέρισμα, το οποίο είχα συμφωνήσει να νοικιάσω στον νεαρό άνδρα, ο οποίος προφανώς τους έδωσε τα κλειδιά και έτσι μπήκαν. Όλο το βράδυ μετακόμιζαν την πραμάτεια τους, κουζίνα, ψυγείο, βαλίτσες με ρούχα, και προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση στην είσοδο της πολυκατοικίας, γιατί έβριζαν, φώναζαν μεταξύ τους και μάλωναν.

Από τον θόρυβο, όπως ήταν φυσικό, οι ένοικοι ξύπνησαν καθώς αντιλήφθηκαν ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Ετσι, προς μεγάλη τους έκπληξη, έβλεπαν τα ξημερώματα την παρέα να μπαίνει στο σπίτι με τα πράγματα τους και να εγκαθίστανται εκεί. Τρελάθηκα. Σηκώθηκα όπως ήμουν και ήρθα σπίτι για να δω τι γίνεται, έπρεπε να διευθετηθεί το θέμα, δεν το πίστευα ότι στα καλά καθούμενα μπλέχτηκα οι μια τέτοια κατάσταση, χωρίς να φταίω κιόλας. Με τα πολλά, φτάνω στο σπίτι. Ανοίγω την εξώπορτα και κατευθύνομαι στο διαμέρισμα μου, το οποίο είναι στο ισόγειο. Χτυπάω την πόρτα, χτυπάω το κουδούνι, φωνάζω "σας παρακαλώ, ανοίξτε την πόρτα, είμαι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού". Περνά λίγη ώρα, μάλλον είχαν κοιμηθεί και τους... ξύπνησα, ανοίγει η πόρτα, βγαίνουν τρεις μαζεμένοι και με ρωτάνε τι θέλω και τους ενοχλώ πρωί πρωί. Αυτό ήταν! Δεν πίστευα στ' αυτιά μου τι άκουγα. Τους λέω: "Σας παρακαλώ, μαζέψτε τα πράγματα σας σιγά σιγά και σηκωθείτε να φύγετε από το διαμέρισμα αυτό, δεν έχετε κάνει με μένα ούτε συμβόλαιο ούτε έχουμε γνωριστεί ή έστω πει κάτι προφορικά, άρα δεν έχετε το δικαίωμα αυτή τη στιγμή να είστε στο δικό μου διαμέρισμα, είστε σε ξένη περιουσία. Άρχισαν να με βρίζουν, προσπάθησα να μπω στο διαμέρισμα και εκτός από τις βρισιές που άκουσα, με έσπρωξαν και μου επιτέθηκαν, ενώ άρχισαν να με απειλούν ότι σν δεν φύγω, θα βρω και τον μπελά μου. Με έδιωχναν από το ίδιο μου το σπίτι! Δεν ήξερα τι να κάνω. Αποφασίζω να καλέσω την Αστυνομία και να αναφέρω το περιστατικό, γιατί αλλιώς άκρη δεν θα έβγαινε. Έτσι και έγινε. Πέρασε λίγη ώρα, εκείνοι βέβαια αντιλήφθηκαν ότι έχω ειδοποιήσει την Αστυνομία, άρχισαν να βγαίνουν ένας ένας από το διαμέρισμα και να μου λένε να μην καλέσω την Αστυνομία, ότι θα μου δώσουν χρήματα και θα νοικιάσουν το σπίτι. Ούτε να τους ακούσω δεν ήθελα. ' Ευτυχώς, δεν πέρασε πολλή ώρα, ήρθαν οι άνδρες της Αστυνομίας, εννοείται ότι τους έβγαλαν από το διαμέρισμα κακήν κακώς και ευτυχώς τελικά το περιστατικό είχε αίσια έκβαση. Πραγματικά σας το λέω, ακόμη και τώρα που το σκέφτομαι, ταράζομαι και αδυνατώ να πιστέψω τι έγινε. Δηλαδή αυτό που συνέβη, πραγματικά είναι ανήκουστο, είναι από τα άγραφα. Θέλω, με αφορμή τη δική μου περιπέτεια, να στείλω ένα μήνυμα σε όλους όσοι έχουν ακίνητο προς ενοικίαση, να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί, γιατί μπορεί να βρεθούν στα καλά των καθουμένων μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και να μην μπορούν να κάνουν κάτι γι' αυτό. Και το χειρότερο, να κινδυνέψει ακόμη και η σωματική τους ακεραιότητα. Απαιτείται μεγάλη προσοχή στο ποιους βάζουμε σε σπίτια που θέλουμε να νοικιάσουμε. Αυτό θέλω να πω και να υπογραμμίσω, και να πω και δόξα τω Θεώ που όλα είχαν αίσιο τέλος».