Γιάννης Καζανίδης: «Έχω πάρα πολλά χρόνια να δω τους συγγενείς μου»

Πώς είναι η σχέση σου με τους δικούς σου ανθρώπους;

Έχω τους γονείς μου, την αδελφή μου, που έχει δύο παιδιά, έχω επαφές και με μια θεία κι ένα θείο μου... Με τους συγγενείς πρώτου βαθμού έχω σχέση, τους υπόλοιπους έχω να τους δω πάρα πολλά χρόνια, γιατί δεν... Κάποιους τους είχα δει στο γάμο ενός εξαδέλφου μου το 2007 και μερικούς από αυτούς δεν τους αναγνώριζα, κι άλλους λίγους στην κηδεία της γιαγιάς μου το 2014. Δεν το κάνω από εκδίκηση αλλά από επιλογή.

Γιατί;

Όταν ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω φωτογραφία, επειδή ήμουν αριστούχος μαθητής, πήγαιναν κι έλεγαν στη μάνα μου τότε: «Καλέ, τι θα γίνει; θα πηγαίνει να φωτογραφίζει γάμους και βαφτίσια», όλη αυτή η «κατινιά». Αυτό πήρε πάρα πολλά χρόνια και μου δημιούργησε μια άρνηση. Όταν πήγαινα στο πατρικό μου, στο Βόλο, έμπαινα στο σπίτι, κλειδωνόμουν για δύο μέρες κι έφευγα, δεν ήθελε να βλέπω κανέναν. Αν τους δω, θα τους χαιρετίσω, αλλά τι σημαίνει συγγένεια; Φιλία σημαίνει πολλά πράγματα. Έχω κι ένα «σοκολατί» ανιψιό, τον Γιώργο, που είμαι και νονός του. Η αδελφή μου είχε ένα γάμο όπου απέκτησε μια κόρη και μετά είχε ένα σύντροφο από τη Νιγηρία. Έκανε ένα εξαιρετικό πλάσματάκι, το οποίο φωνάζω και «διαβολάκι», γιατί κάνει συνεχώς αταξίες. Είναι μιγάς. Έχω δύο υπέροχους γονείς. Πριν πεθάνει η γιαγιά μου, πιο πολύ μιλούσα στο τηλέφωνο με τη γιαγιά μου, παρά με τη μητέρα μου. Ήταν από την Κωνσταντινούπολη, ήξερε να... ξεματιάζει. Είχε ξεματιάσει όλη τη σοουμπίζ, ελληνική και ξένη, ήταν φοβερή.

Πηγή: Λοιπόν