Ελένη Ράντου: «Η δική μου Ιθάκη είναι το χαμόγελο της κόρης μου»

Οι ηρωίδες αναζητούν τη δική τους Ιθάκη. Ποια είναι η Ιθάκη σου, Ελένη;

Το χαμόγελο της κόρης μου, ένα πιάτο τηγανητά αυγά με πατάτες από τα χέρια της μάνας μου, μια καλή παρέα, το ακούμπημα ενός σώματος δίπλα μου την ώρα που πάει να με πάρει ο ύπνος. Α! Και το θέατρο. Τέτοια...

Σύστησέ μου την Άννα, που κατά το έργο είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας...

Η Άννα είναι η επιτομή της σύγχρονης δυτικής γυναίκας. Πιστεύει ότι τα μπορεί όλα. Καριέρα, μητρότητα. Πιστεύει ότι έχει κατακτήσει ισότιμη μεταχείριση. Πιστεύει ότι αν θες κάτι δεν υπάρχουν εμπόδια. Και είναι τόσο σίγουρη που πιστεύει ότι ακόμα και ο διάβολος μπορεί να την αγαπήσει. Κι εκεί διαπράττει την ύβρη!

Φέρει, κουβαλά τον Έλληνα που παλεύει να διασωθεί. Είσαι αισιόδοξη; Θα τα καταφέρουμε να μη θαλασσοπνιγούμε;

Νομίζω πάει πιο βαθιά από το να περιγράψει δικές μας μόνο παθογένειες. Πάει στην ανθρώπινη ουσία. Αυτή απειλείται. Δεν είναι ο Νεοέλληνας μόνο. Είναι ο άνθρωπος, όποιας καταγωγής. Πώς θα βγει από αυτή την περιπέτεια.

«Ένα γοητευτικό παραμύθι με αφόρητες αλήθειες», χαρακτηρίζετε το έργο. Χωράνε σε ένα όμορφο παραμύθι αλήθειες αφόρητες;

Και βέβαια. Είναι ο καλύτερος τρόπος να τις πεις. Γιατί η αλήθεια θέλει πολλή τρυφερότητα για να την αντέξεις.

Εσύ πώς τα πας με τις αφόρητες αλήθειες; Πρέπει να λέγονται όσο κι αν κοστίζουν;

Προσωπικά δεν της κρύβομαι της αλήθειας. Μπορώ να την αντέξω καλύτερα από ένα ψέμα. Η αλήθεια, ακόμα και η δυσάρεστη, μου δίνει στόχο. Όσο ψάχνω την αλήθεια μου, νιώθω ότι ακόμα έχω διαδρομή.

Στον εαυτό μας πόσες τέτοιες αλήθειες αντέχουμε να λέμε;

Όσο αντέχει ο καθένας. Δεν είναι κι ασπιρίνη. Έτσι κι αλλιώς, αντικειμενική αλήθεια δεν υπάρχει. Ούτε αντικειμενικό δίκιο. Αυτό μου πήρε πολλά χρόνια να το καταλάβω.

Πηγή: Real