Μάριος Ιορδάνου: «Για μένα ήταν συγκλονιστική εμπειρία να….»
Ο Μάριος Ιορδάνου σε συνέντευξή του μίλησε για την καριέρα του και την περιοδεία στο εξωτερικό.
Μίλησε μου για την αίσθηση που σου προκάλεσε το σπίτι του Άντον Τσέχωφ, όπου έκανες πρόβα;
Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Διάβαζα Τσέχωφ και κάποια στιγμή θέλω να ανεβάσω στο θέατρο. Πήγαμε στο Μουσείο Τσέχωφ, η παράσταση έγινε στο μέγαρο στο κέντρο της ρωσικής πρωτεύουσας. Η παράσταση είναι πρεσβευτής της χώρας, στο έτος 2016 της ελληνορωσικής φιλίας, υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών. Ήταν μεγάλη τιμή που επέλεξαν τη δικιά μας παράσταση. Μας έδωσαν το χώρο, για μία ώρα, στο μουσείο-σπίτι του Άντον Τσέχωφ. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Μόλις κάναμε την παράσταση, οι Ρώσοι μου ζήτησαν την επόμενη παράσταση που έχω για το 2017. Τους είπα ότι έχω την παράσταση για τον Διονύσιο Σολωμό, αλλά τους είπα ότι τον Καζαντζάκη τον έχετε μεταφράσει, γιατί γίνεται με ρωσικούς υπέρτιτλους, τον Σολωμό δεν ξέρω αν υπάρχει μετάφραση στα ρωσικά. Ξέρεις τι μου απάντησαν;
Τι σου είπαν;
Όλο το έργο του Διονυσίου Σολωμού έχει μεταφραστεί από το μεγάλο ποιητή τηε Ρωσίαε, Ασέι Ταρκόφσκι, πατέρα του Αντρέι Ταρκόφσκι του σκηνοθέτη. Έχω επίσημη: πρόσκληση για τη Μόσχα το 2017, να κάνω τον Διονύσιο Σολωμό, . τον εθνικό ποιητή τη5 Ελλάδας. Το 2017 είναι τα 160 χρόνια από το θάνατο. Στην Ελλάδα της κρίσης θέλουμε να βάλουμε ένα δικό μας λιθαράκι, να δείξουμε μια άλλη εικόνα της προς τα έξω, εκείνη της ποίησης, του πολιτισμού, της φιλοσοφίας, του θεάτρου.
Ο καλλιτεχνικός δρόμος που έχεις επιλέξει είναι πολύ δύσκολος...
Είναι πολύ δύσκολος, αλλά είναι λυτρωτικός. Έχω στις καλλιτεχνικές μου αποσκευές Καζαντζάκη, Σολωμό και τόσους άλλους, και όταν συμβαίνει αυτό, γιατί να ασχοληθείς με τους ξένους; Τεράστιος ο Σαίξπηρ, αλλά να δούμε και τους δικούς μας εδώ. Ο «Κρητικός» του Σολωμού είναι ύμνος στον έρωτα, η ιστορία ενός κρητίκαρου, το 1823. Όταν οι Τούρκοι έχουν κατασφάξει τους Κρητικούς, εκείνος αρπάζει να σώσει την αρραβωνιαστικιά του, χώνεται στα κύματα, τους πυρπολούν κι έχει-μείνει μόνος, καταμεσήςς στο πέλαγο και τα βάζει με τα φυσικά φαινόμενα, με τον ίδιο το θάνατο. Στο τέλος φτάνει στη στεριά, αλλά η κοπέλα ήταν πεθαμένη. Έχουμε Ίαμάντια, που τα αφήνουμε ανεκμετάλλευτα. Όπου κι αν πήγαμε με τη Σοφία (Καζαντζιάν), λέγαμε ότι είμαστε Έλληνες καλλιτέχνες και μας άνοιγαν πόρτες.
Έχετε επισκεφθεί και άλλη χώρα του εξωτερικού με τέτοια απήχηση στο έργο σας;
Τον Απρίλιο είχαμε πάει στην Ελβετία, κι εκεί ανεβάσαμε το έργο ίου Διονυσίου Σολωμού, όπου μας έδωσαν να παίξουμε τον καθολικό ναό της Ζυρίχης, να τον κάνουμε θέατρο. Παίξαμε στο δημαρχείο του Παρισιού, 4 εβδομάδες μετά την
τρομοκρατική ενέργεια στο Μπατακλάν. Μιλήσαμε για τον Καζαντζάκη στα γαλλικά σχολεία, όπως και στα σχολεία της Μόσχας. Οι Γερμανοί μας έδωσαν την Ιστορική Αίθουσα Καλλιτεχνών στο Μόναχο. Στο εξωτερικό, το αγκαλιάζουν με λατρεία. Οι Γερμανοί μου είπαν ότι αυτή την Ελλάδα θέλουν να βλέπουν, του πολιτισμού και της ποίησης. Είπαν ότι ο Διονύσιος Σολωμός έχει το ύψος ενός Γκαίτε, θλίβομαι, όταν εμείς έχουμε ξεχάσει τους δικούς μας ανθρώπους.
Πηγή: Λοιπόν