Ορφέας Αυγουστίδης: «Οι γυναίκες στις σχέσεις είναι επιθετικές»

«Συνολικά νιώθω τυχερός για τη φάση στην οποία βρίσκομαι, καλλιτεχνικά και προσωπικά, χωρίς να σημαίνει ότι διανύω μια “ωραία φάση”. Νιώθω καλά γιατί έχω συναίσθηση του τι μου συμβαίνει, γνωρίζω τα “θέλω” και κυρίως όλα τα «δεν θέλω» μου. Αυτό με κρατά γειωμένο. Οι γυναίκες στις σχέσεις είναι επιθετικές. Με τις νεότερες ηλικίες το φλερτ είναι άμεσο. Έχει καταργηθεί η άποψη ότι εσύ, ο άντρας, οφείλεις να κυνηγήσεις. Ένα φλερτ όταν ξεκινάει από μια γυναίκα. Δεν είναι το καλύτερο μου, αλλά ποιος θα σου πει ότι δεν του αρέσει να είναι κυνηγός; Ωστόσο οι γυναίκες τώρα, συχνά σε βγάζουν κι από τη δύσκολη θέση. Σου λένε «άσε φίλε, μέχρι, να οχυρωθείς, να μπεις στη διαδικασία καινά βάλεις τα ρούχα του κυνηγού, παίρνω το παιχνίδι πάνω μου...» Κάποτε ίσχυε το «να γνωριστούμε, ν' ακούσω τη φωνή και τη σκέψη σου, να πάρουμε τον χρόνο μας». Ακόμη και το απλό «τι μουσική ακούς;» έπαιζε τον ρόλο του. Τώρα, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αυτό έχει διαλυθεί. Γνωρίζεις κάποιον και μόλις σου πει τ' όνομα του, έχεις μάθει τα πάντα γι' αυτόν. Έχεις δει όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του μέσα από τον τοίχο του στο facebook. Πώς ήταν πριν 15 μήνες, τι μουσική έχει ακούσει, τι ηλιθιότητες έγραφε κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος και χίλιες δύο λεπτομέρειες που μπορεί να σε αποτρέψουν από το να θέλεις να τον γνωρίσεις. Στις σχέσεις σήμερα είναι όλα έκτου ασφαλούς. Να μη νιώσουμε, να μη βιώσουμε, να μην ερωτευτούμε. Ακούω φίλους που είναι κάμποσο καιρό σε σχέση να μου λένε ότι «καινά χωρίσω δεν θα πέσω και στα πατώματα». Δεν είναι τεράστια χαζομάρα να διαλέξεις να περάσεις τόσον καιρό μ' έναν άνθρωπο, κι αν φύγει να μην τρέχει τίποτα; Καταλήγεις να ζεις με υποκατάστατο. Που δεν σου κάνει καλό, ούτε και κακό. Σαν τη στέβια: δεν είναι γλυκιά σαν τη ζάχαρη, ξεγελιέσαι, αλλά δεν θα παχύνεις κιόλας. Μέση κατάσταση. Κάποτε ο έρωτας σήμαινε ότι όταν γνώριζες έναν άνθρωπο έλεγες «όπα, εδώ είμαστε, από σήμερα όλα θα είναι διαφορετικά». Χρειάζεσαι χρόνο μετά το τέλος μιας σχέσης για να ξαναγίνεις το ίδιο διαθέσιμος. Έχω καταπιεστεί εγκεφαλικά στο να μην είμαι τόσο ρομαντικός και τόσο θετικός ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μαλακώσω, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί και να μη συμβεί. Γιατί ο έρωτας είναι επιλογή, δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που ερωτεύεσαι. Στον άνθρωπο θα «φορέσεις» αυτό που μπορείς να ζήσεις και κατά κάποιον τρόπο θα μπορεί να το διαχειριστεί. Αλλά αν εσύ δεν μπεις στη διαδικασία, δεν γίνεται τίποτε. Ο έρωτας είναι επιλογή. Είναι κάτι ρομαντικό. Όχι αναγκαστικά καταρράκτες και φύλλα φθινοπωρινά να σε χαϊδεύουν και στιλ «γαλάζια λίμνη». Ο ρομαντισμός είναι ένα κατασκεύασμα που μας αρέσει να βιώνουμε. Χωρίς τον ρομαντισμό, δεν θα υπήρχε η τέχνη, ούτε το σινεμά όπως το ξέρουμε.. Δεν θα υπήρχε αυτό το ανεξήγητο. Θα υπήρχε αγάπη, συντροφικότητα», δήλωσε στο beaute.