Γιάννης Τσιμιτσέλης: «Είµαι τυχερός, γιατί δεν έχω µείνει τα τελευταία 16 χρόνια άνεργος»
Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μιλάει για τις δυσκολίες του επαγγέλματός του, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην παράσταση «Βάφ’ τα μαύρα» αλλά και για την τύχη και πόσο αυτή τον ευνόησε!
Και πάµε στο θέατρο. «Βάφ’ τα µαύρα» λέγεται η παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε...
«Βάφ’ τα µαύρα»! Κάνουµε µια... οµοιοπαθητική παράσταση στην οποία ο κόσµος γελάει και περνάει καλά. Είναι µια νέα παράσταση των Ρέππα-Παπαθανασίου, µια κωµωδία µε στοιχεία φάρσας.
Τι σας κάνει να τα βάφετε µαύρα στην καθηµερινότητα;
Το ευτύχηµα του να δουλεύω ταυτόχρονα µε κάνει να τα βάφω και µαύρα...
Η υποκριτική, όπως κάθε δουλειά που βρίσκεται µπροστά στα φώτα, ενέχει και µια µαταιοδοξία. Γιατί τη διαλέξατε;
Όλα ξεκίνησαν όταν συµµετείχα σε µια παράσταση στην Γ’ Γυµνασίου. Μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία. Πάντα ήµουν ανήσυχο πνεύµα. Μου άρεσε πάρα πολύ η επαφή µε τον κόσµο. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι θα γίνω ή πολιτικός ή ηθοποιός. Που δεν απέχουν και πολύ γιατί οι πολιτικοί είναι κακοί ηθοποιοί... Εγώ ήθελα να περάσω από την άλλη πλευρά και να γίνω όσο καλύτερος µπορούσα, γι’ αυτό έγινα ηθοποιός. Τυχαία προέκυψε. Όταν έπρεπε να αποφασίσω τι θα σπουδάσω και έπρεπε να συµπληρώσω το µηχανογραφικό µου, κατάλαβα ότι δεν θέλω να σπουδάσω σ’ ένα ΑΕΙ ή ΤΕΙ. ∆εν είχε κανένα νόηµα να µείνω στην Πάτρα γιατί όλοι οι φίλοι µου είχαν φύγει. Αποφάσισα, λοιπόν, να µετακοµίσω στην Αθήνα, να πάω σε µια σχολή θεάτρου χωρίς να ξέρω τι θα αντιµετωπίσω. Χωρίς να γνωρίζω την ανασφάλεια του εφήµερου, αφού κάθε εξάµηνο πρέπει να βρίσκω δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι εγώ είµαι τυχερός, γιατί δεν έχω µείνει τα τελευταία 16 χρόνια άνεργος.
Είναι µόνο θέµα τύχης;
Σίγουρα δεν είναι µόνο τύχη. Αυτό που λέω πάντα είναι ότι δεν έχει σηµασία να είσαι ο καλύτερος αλλά να είσαι ο κατάλληλος την κατάλληλη στιγµή.
Υπάρχουν κλίκες στον χώρο σας;
Αν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του είναι λογικό να θέλει να επαναλάβει µια συνεργασία. Ακόµα και αν αυτό το ονοµάσουµε «κλίκα», θα σας πω ότι είναι κατάκτηση να µπορέσεις να αποκτήσεις την εµπιστοσύνη κάποιων ανθρώπων. Κανείς δεν θα σου έδινε χώρο αν δεν ήσουν αναγκαίος. Άρα δεν είναι κακό αυτό, αρκεί να µην έχει έναν πολύ στενό κύκλο και κατά καιρούς να διευρύνεται και να ανανεώνεται. Εγώ δουλεύω πολλά χρόνια µε τον Ρέππα και τον Παπαθανασίου, αλλά πια ξέρω για κάθε ατάκα που γράφουν τι εννοούν και ποιο είναι το χιούµορ τους - αυτό πόσο κακό µπορεί να είναι;
Πηγή: Real