Αλεξάνδρα Πασχαλίδου: Η υποψηφιότητα σε έναν μεγάλο θεσμό και ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο θέατρο
Δραστήρια και πολύπλευρη ως χαρακτήρας, η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου δεν σταματά να βρίσκεται διαρκώς μπροστά σε νέες προκλήσεις.
Μάλιστα, στις 23 Νοεμβρίου, στην εκδήλωση για τα κορυφαία βραβεία δημοσιογραφίας «Grand Prix of Journalism», που θα απονεμηθούν στο πολυτελέστατο Grand Hotel Stockholm, είναι υποψήφια στην κατηγορία «Big Journalist Award - Storyteller of the Year», δηλαδή για το «κορυφαίο βραβείο δημοσιογραφίας - αφηγητής της χρονιάς». Πρόκειται για έναν θεσμό που υπάρχει εδώ και πενήντα χρόνια και χαίρει του σεβασμού του κόσμου των media στη Σουηδία. «Είναι μεγάλη τιμή για εμένα. Όταν με πήραν, χάρηκα πολύ, αλλά δεν έπεσα και από τα σύννεφα, γιατί παλεύω εδώ και 20 χρόνια κι έχω έναν δικό μου τρόπο προσέγγισης σε οτιδήποτε κάνω», δηλώνει με χαρά στη real η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου.
Μια άλλη μεγάλη πρόκληση για την Αλεξάνδρα είναι και η πρώτη θεατρική της δουλειά, στην οποία θα πρωταγωνιστήσει. Πρόκειται για το έργο «Alexandra’s odyssey» που αναφέρεται στην πολλαπλή κρίση της Ευρώπης, με ιδιαίτερη εστίαση στην πατρίδα της, την Ελλάδα. Το έργο θα ανέβει στη Στοκχόλμη τον προσεχή Φεβρουάριο και μέχρι τότε η Αλεξάνδρα θα συνεχίσει να δίνει τον αγώνα της, όπως εξομολογείται: «Μην πιστεύετε ότι όλα είναι εύκολα στην ξενιτιά. Ακόμη παλεύω καθημερινά.
Δεν είμαι κομμάτι του συστήματος, είμαι ανεξάρτητη, ελεύθερη επαγγελματίας και βαδίζω τον δικό μου δρόμο. Ενα άρθρο που έγραψα στη μεγαλύτερη εφημερίδα της Σουηδίας, την "Dagens Nyheter", όπως επίσης και το βιβλίο μου "ΧΑΟΣ - Λεξικό μιας κρίσης!" για την ελληνική κρίση έγιναν πολύ δημοφιλή, αλλά δέχθηκα και αρκετή κριτική από εκείνους που παρουσιάζουν τους Έλληνες ως τεμπέληδες! Δέχθηκα μέχρι και απειλές, ενώ κάποιοι άλλοι μου είπαν να γυρίσω στη διεφθαρμένη πατρίδα μου. Η ζωή μου είναι μια καθημερινή μάχη. Αυτός είναι και ο λόγος που προσκλήθηκα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τον αντιπρόεδρο, Franz Timmermans, στις Βρυξέλλες, προκειμένου να μιλήσω για τα media, τη δημοσιογραφία και τον πλουραλισμό», καταλήγει η Αλεξάνδρα.