Το ξέσπασμα της Καστάνη: «Δέχτηκα άγριο πόλεμο από γυναίκες, μεγάλα ονόματα του χώρου»
Η Ελένη Καστάνη έχει περάσει πολλά στα τριάντα τρία χρόνια ενεργής παρουσίας στον χώρο της υποκριτικής. Η αγαπημένη ηθοποιός αποκαλύπτει πως δέχτηκε πισώπλατες μαχαιριές, ακόμα και πάνω στη σκηνή, από μεγάλα ονόματα του κόσμου της υποκριτικής, ξεσπώντας εναντίον όλων όσοι της έβαλαν τρικλοποδιές.
Πριν φτάσουμε στον επιτυχημένο αυτό μονόλογο, θέλω να μου πεις πόσο σε βοήθησε η τηλεόραση, Ελένη...
Με βοήθησε πολύ συστήνοντάς με στο πλατύ κοινό και ανοίγοντάς μου πόρτες στον χώρο. Μέχρι τότε άρεσα σε μια σειρά παραστάσεων παίζοντας σε Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, αλλά δεν είχα καμιά πρόταση για την Αθήνα. Μόλις παίχτηκε η επιθεώρηση «Μας πήρε το ποτάμι» στο «Πόρτα», άνοιξαν... πόρτες. Με ξεχώρισε ο Θοδωρής Πετρόπουλος, που με πήγε στη σειρά «Η Ελίζα και η άλλη» που έκαναν με τον Αλέξανδρο Ρήγα, αλλά και ο Σταμάτης Φασουλής που με πήρε στο ανέβασμα των μονόπρακτων «Η βεγγέρα» και «Καθάρσιο». Έπειτα η μια φορά έφερε την άλλη κι από τότε πέρασαν 33 ολόκληρα χρόνια.
Ξέρω πως δεν σου ήρθαν διόλου εύκολα τα πράγματα και ότι έφαγες και τρικλοποδιές.
Όλα τα ξέρεις εσύ (σ.σ.: γελάει)! Πράγματι, δεν μου χαρίστηκε ποτέ τίποτα. Με πίστεψαν τρεις-τέσσερις άνθρωποι, αλλά ήταν περισσότεροι αυτοί που μου έβαλαν τρικλοποδιές και μου έριξαν «μαχαιριές»! Δέχθηκα άγριο πόλεμο και, όπως επίσης ξέρεις, δεν σταμάτησα ποτέ να δέχομαι δεκάδες πυρά, μα και επιθέσεις!
Από γυναίκες συναδέλφους σου, νομίζω...
Από πολλές γυναίκες συναδέλφους, που είναι ονόματα του χώρου. Ενοχλούσα, βλέπεις...
Πλήρωνες το ταλέντο σου, εννοείς;
Πάντα το πλήρωνα αυτό! Χρυσάφι! Ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν. Ενώ δεν είμαι ανταγωνιστικό άτομο και δεν έχω κόμπλεξ, δεν σταμάτησα να δέχομαι πόλεμο ακόμα και από σκηνής! Τραγικό!
Γι’ αυτό κατέληξες να παίζεις μονόλογο;
Γι’ αυτό, γι’ αυτό (σ.σ.: γελάει)! Μήπως και γλιτώσω η γυναίκα! Όταν συζητούσαμε με τον Αλέξανδρο Ρήγα για το ανέβασμα του έργου που θα υπέγραφε ο ίδιος την παραγωγή, την οποία τελικά ανέλαβαν οι εξαιρετικές Θεατρικές Σκηνές, του έλεγα να μου βρει άντρα σκηνοθέτη. Μη γελάς, δεν σου λέω ψέματα. Έχω καεί τόσα χρόνια (σ.σ.: γελάει). Τελικά, ήρθε η Πέμυ Ζούνη και της το είπα: «Εγώ ήθελα άντρας να τον σκηνοθετήσει τον μονόλογο». Ξέρεις τι μου απάντησε σκασμένη στα γέλια, επειδή έχει πάθει κι αυτή; «Κι εγώ άντρα θα ’θελα»! Περάσαμε τέλεια πάντως με την Πέμη που είναι, πέρα από άξια ηθοποιός, μια πολύ καλή σκηνοθέτις. Εξαιρετική!
Πηγή: Real