Λυδία Κονιόρδου: «Δεν είμαι πολιτικός»

«Δεν μπορώ τώρα να μιλήσω για συγκεκριμένα πρόσωπα. Είναι τόσο μεγάλες οι προκλήσεις. Πάντα μου αρέσει να βάζω αυτό που κάνω στη μεγάλη εικόνα. Αλλιώς χάνεσαι. Η πιο μεγάλη πρόκληση είναι η κλιματική αλλαγή. Η δεύτερη είναι ότι οι δυνάμεις του κέντρου έχουν αφεθεί ανεξέλεγκτες και διαμορφώνουν διάφορα μορφώματα και διαλύουν κοινωνικούς ιστούς. Είναι μια δύναμη το κέρδος, που αν αφεθεί ανεξέλεγκτη γίνεται καταστροφική. Οταν ένας άνθρωπος ή μια χώρα απομονώνεται, είναι πιο εύκολο να αποτελέσει στόχο. Οσο περισσότερο ενώνουμε τις δυνάμεις μας και βλέπουμε πού θα δώσουμε τη μάχη μας, τόσο περισσότερο ελπίζουμε ότι κάτι μπορούμε να καταφέρουμε» τόνισε στο Βήμα.

-Γιατί γίνατε υπουργός;

«Προσωπικά δεν έχω πολιτικές φιλοδοξίες, δεν είμαι πολιτικός και όποτε έχω στηρίξει κάτι το κάνω γιατί πιστεύω ότι η συστράτευσή μου υπηρετεί έναν σκοπό, όχι τον εαυτό μου. Οπως έκανα παλιότερα με τους Οικολόγους, για να μπουν στη Βουλή. Για την παρουσία μου, εφόσον μου ζητήθηκε, δεν είχα το δικαίωμα να αρνηθώ».

-Σας εξέπληξε η πρόταση;

«Το απόγευμα της Παρασκευής (σ.σ.: λίγο προτού ανακοινωθεί ο ανασχηματισμός) μου έγινε η πρόταση από τον Πρωθυπουργό. Δεν με εξέπληξε. Πρέπει όμως να πω ότι δεν το επεδίωξα, ούτε προετοιμάστηκε. Αισθάνθηκα όμως έτοιμη. Δεν δίστασα. Ο χρόνος θα δείξει. Είναι τόσο μεγάλα αυτά που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όπως είναι και τόσο πολλά τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τις τελευταίες δεκαετίες. Εχω την αίσθηση ότι όλα αυτά αντιμετωπίζονταν πάντα ως τις επόμενες εκλογές, όχι σε βάθος. Φυσικά δεν γενικεύω. Υπάρχουν θέματα στα οποία πρέπει να δοθούν λύσεις με τα δεδομένα του 21ου αιώνα».

-Τι σημαίνει «έτοιμη»;

«Υπάρχει μια σειρά εμπειριών αυτά τα σαράντα χρόνια που είμαι στον πολιτισμό. Το έχω ζήσει το θέμα από πολλές πλευρές και θέσεις. Και όχι μόνον για το θέατρο. Αγαπώ πολύ τη μουσική, άλλωστε μουσικό θέατρο είχαμε φτιάξει στον Βόλο. Εκτιμώ βαθύτατα τους αρχαιολόγους. Δεν είναι μόνον πέτρες, είναι και πνεύμα, διαχρονικό. Είναι κάποιοι άνθρωποι που υπηρετούν με αφοσίωση και κάνουν σπουδαίο έργο. Το υπουργείο αυτό δεν μπορεί παρά να είναι δίπλα τους. Είναι ο πιο υψηλός στόχος».

-Αρα αυτή είναι μια πρώτη προτεραιότητα;

«Ναι, υπάρχει μια προτεραιότητα στην κληρονομιά. Κι αυτή η κληρονομιά πρέπει να αποτελέσει έναν ζωντανό πόλο με τη σημερινή κοινωνία. Δεν είναι μια πολυτέλεια, δεν είναι εμπόδιο. Μας αναβαθμίζει σαν χώρα, μας φέρνει κοντά σε αυτούς που έρχονται να μας επισκεφθούν, στον τουρισμό δηλαδή. Εχει να κάνει με την παιδεία και την αυτογνωσία. Αν τα νέα παιδιά ξεχάσουν ποιο είναι αυτό το σημαντικό που τα συνδέει με το παρελθόν δεν μπορούν να δουν το μέλλον. Είναι νομοτελειακό. Χωρίς προγονολατρίες. Κάθε χώρα έχει κάτι να προτείνει και να δωρίσει στη διεθνή κοινότητα. Και η ανταλλαγή μεταξύ των πολιτισμών είναι μια σπουδαία υπόθεση. Αρα να τη διαφυλάξουμε και να τη μοιραστούμε».

-Πιστεύετε ότι αρκούν οι μεγάλες ιδέες για να γίνουν πράξεις;

«Ναι. Οι ιδέες όταν υπάρχουν, μπορούν να συμπαρασύρουν, να εμπνεύσουν και να εμψυχώσουν προς έναν κοινό στόχο. Πρέπει να ατενίζουμε το μέλλον με μια ρεαλιστική αισιοδοξία. Πλάι στις ιδέες θα έβαζα και τις καινοτομίες των νέων, που πολλές φορές δεν προβάλλονται, γιατί πάντα προβάλλουμε την καταστροφή. Και ζούμε σε μια εποχή που είναι έντονη η καταστροφή. Αλλά υπάρχουν παρήγορες φλόγες».

-Πλάι σε όλα αυτά, υπάρχει και μια γραφειοκρατία. Πώς θα το χειριστείτε;

«Αυτή τη στιγμή γνωρίζω το υπουργείο και τους ανθρώπους του. Στόχος μου είναι να αναπτύξουμε ουσιαστικές συνεργασίες και να αναδείξουμε το καλύτερο που μπορούμε».