Ελένη Γερασιμίδου: «Δεν με πειράζει να μου πουν «όχι», με πειράζει η κοροϊδία»
Για το νέο θεατρικό χώρο που δημιούργησε μαζί με τον Αντώνη Ξένο και την Αγγελική Ξένου, το σύζυγο και την κόρη της αλλά και για τη βοήθεια, που δεν της δόθηκε, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη της η Ελένη Γερασιμίδου.
Έχετε δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό, τον τελευταίο καιρό, μαζί με την καλλιτεχνική αλλά και προσωπική σας οικογένεια, το σύζυγο και την κόρη σας.
«Πέρυσι το καλοκαίρι πήραμε ένα συνεργείο αυτοκινήτων, με ανισόπεδο τσιμέντο κάτω και μία σκεπή από πάνω. Ήταν ένας χώρος που πληρούσε τους όρους να γίνει ένα πολύ καλό, νόμιμο και ασφαλές θέατρο, που φτιάχτηκε από την αρχή, με τη βοήθεια της αρχιτέκτονα Ελένης Καράπα και άρχισε να λειτουργεί από τον Οκτώβριο. Έγινε με πάρα πολύ προσωπική δουλειά του Αντώνη Ξένου και της Αγγελικής, που πολλές φορές ως βοηθός εργάτης, αλλά και με τη συμβολή καλών, αλληλέγγυων, φτωχών ανθρώπων, γιατί δεν βοήθησε κανένας. Βάλαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε, γιατί οι τράπεζες όχι μόνο δεν σου δίνουν, αλλά σε απαξιώνουν και σε προσβάλλουν κιόλας. Κάποιες εταιρείες που μπορεί να είναι χορηγοί για μεγάλα θεάματα και μεγάλα θέατρα επίσης μας απαξίωσαν. Κάναμε το λάθος, με προτροπή φίλων, να απευθυνθούμε στην πολιτιστική τους πολιτική, που είναι διαφορετική από τη δική μας», λέει στο περιοδικό Λοιπόν.
Δεν σας έδωσαν βοήθεια; «Δεν με πειράζει να μου πουν «όχι», με πειράζει η κοροϊδία. Από την άλλη, γίναμε συνεργάτες με κάποιους ανθρώπους, μικρών επιχειρήσεων, που είχαν ειλικρινή αντιμετώπιση από την αρχή, έκαναν πολύ καλές τιμές και τους καλούμε να φέρνουν το προσωπικό τους και να παρακολουθούν τις παραστάσεις μας. Είμαστε ευγνώμονες στους ντόμπρους ανθρώπους, που και αυτοί είναι άνθρωποι του μόχθου. Οικονομική βοήθεια είχαμε από φίλους, φτωχούς, που έδωσαν από το υστέρημα τους. Δεν μας τα χαρίσανε, είμαστε χρεωμένοι, αλλά χωρίς να έχουμε το μαχαίρι στο λαιμό, και γνωρίζουν ότι είμαστε συνεπείς», καταλήγει η αξιόλογη ηθοποιός.