Χρήστος Κυριαζής: «Στη χαρά δεν σκέφτεσαι να γράψεις αλλά να ζήσεις»

Ποια ήταν η μεγαλύτερη επανάσταση που έκανες στη ζωή σου;

Tο να φύγω ξαφνικά για την Ιταλία, με ένα κορίτσι που γνώρισα.

Έκρυβε μοναξιά η ξενιτιά;

Ναι. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ενώ ήμουν με ένα κορίτσι που λόγω εκείνης έφυγα και πήγα στην Ιταλία, θυμόμουν τον Πειραιά μου, κάθε μέρα…

Αναμετριέσαι εκείνη την ώρα με τον εαυτό σου;

Ε, βέβαια! Παίζονται πολλά πράγματα εκείνη την ώρα. Εκείνη την περίοδο έγραψα πολύ ωραία τραγούδια. Τώρα τα λέω ωραία. Τότε τα έλεγα πονεμένα.

Λένε ότι στον πόνο γράφονται τα ωραία τραγούδια…

Μα, στη χαρά δεν σκέφτεσαι να γράψεις αλλά να ζήσεις. Αυτό που φέρνει το συναίσθημα είναι εκείνο το οποίο σε δυσκολεύει. Το δύσκολο φέρνει τα τραγούδια.

Οι Έλλαδίτες και οι Κύπριοι, όμως, έχουμε και λίγο την καψούρα μέσα μας…

Πολλή καψούρα έχουμε, όχι λίγη. Δεν είναι κακό. Έτσι είμαστε ως λαός.

Υπάρχουν κι εκείνοι που επιδιώκουν να είναι καψούρηδες. Εσύ;

Ναι. Ορισμένες φορές το επιδιώκω. Παθαίνω εμμονή. Το παραδέχομαι.

Τι άλλου είδους εμμονές έχεις;

Έχω εμμονή με το να πηγαίνω στα ίδια σημεία για χρόνια. Εδώ και εξήντα χρόνια.

Πηγή: Down Town Κύπρου