Βαρβάρα Λάρμου: «Με συγκινεί όλη αυτή η αγάπη που εισπράττουμε»

Και παράλληλα, είσαι για τέταρτη χρονιά στο «Μπρούσκο»…

Ναι, αισθάνομαι πολύ τυχερή που εργάζομαι σε ένα περιβάλλον με τόσο ωραίο κλίμα και σχέσεις συνεργασίας. Στο «Μπρούσκο» αυτό που μου αρέσει είναι ότι υπάρχει καλαισθησία, είναι πολύ προσεγμένο -και σκηνοθετικά και σεναριακά- και αυτό φαίνεται από την απήχηση που έχει στο κοινό. Σαν ρόλος, η Αναστασία έχει μια συνέπεια, αλλά υπάρχουν διαφορετικές συνθήκες στη ζωή της, και εγώ προσπαθώ να βρίσκω νέα στοιχεία για να προσθέτω στον ρόλο μου, ώστε να το εξελίσσω με βάση τη δομή της προσωπικότητας.

Ήσουν από τα παιδιά που ήθελαν να γίνουν ηθοποιοί;

Πάντα είχα την τάση να θέλω να γίνω ηθοποιός. Η μητέρα μου με θυμάται να κάνω μιμήσεις και αυτοσχεδιασμούς -υποσυνείδητα- στο δωμάτιο μου, αλλά ουσιαστικά όταν στα 15 μου πήγα να δω μια παράσταση, το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;», κινητοποιήθηκαν όλα. Τότε, ανακάλυψα ξεκάθαρα ότι θα ασχοληθώ με το θέατρο, εκεί με πήγαινε η ψυχή μου. Αφότου τελείωσα το σχολείο, ήρθα στην Αθήνα, όπου πέρασα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Κοινωνιολογία, με την προοπτική να μπορέσω να το συνδυάσω και με σπουδές θεατρικές. Όταν είδα στο θέατρο το «Angel Baby» του Αντώνη Καλογρίδη, ήταν η αφορμή για να γραφτώ μετά από λίγο καιρό στη Δραματική Σχολή.

Πώς αντιμετωπίζεις την αναγνωρισιμότητα, Βαρβάρα; Ευχαριστιέσαι όταν έρχονται και σου μιλάνε, όταν σου ζητάνε φωτογραφίες ή είσαι από εκείνες τις ηθοποιούς που βάζουν τα μαύρα τους γυαλιά για να μην τις αναγνωρίσουν;

(γελάει) Όχι, βέβαια! Πώς είναι δυνατόν; Βασικά, πολλές φορές με συγκινεί όλη αυτή η αγάπη που εισπράττουμε…

Πηγη: Down Town Κύπρου