Μαραβέγιας: «Πάντα υπήρχε μία αρνητική κριτική σε οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο βήμα κι αν έκανα»

«Λίγο πριν έρθει η πρόταση από το «Voice», είχα αποφασίσει να πραγματοποιήσω μία οντισιόν για ακρόαση νέων τραγουδιστών που θα με πλαισίωναν στις παραστάσεις που ξεκινάω τον φετινό χειμώνα. Έχοντας λάβει λοιπόν αρκετά e-mails με βιντεάκια, είχα μπει στο κλίμα ακρόασης νέων παιδιών που τραγουδούσαν με αγάπη και ζήλο έχοντας μια κιθάρα ανά χείρας ή ένα πιάνο ή ακόμη και άλλα όργανα, όπως σαντούρι, βιολί. Το ίδιο διάστημα, κι ενώ εξέταζα όλες τις περιπτώσεις μία προς μία, δέχτηκα την πρόταση από το «Τhe Voice» για να είμαι μέλος της επιτροπής. Ο χρονισμός ήταν ο ιδανικός. Λαχτάρα να ανακαλύψω νέες φωνές και νέο ταλέντο βιώνοντας, με έναν τρόπο, και ο ίδιος τις πρώτες στιγμές του ξεκινήματος μου στη μουσική. Συναισθανόμενος τον παλμό και την αγωνία της σύστασης ενός νέου καλλιτέχνη στη σκηνή και με τη ρομαντική διάθεση του ραδιοφώνου, όπου δεν μπορείς να δεις τα πρόσωπα παρά να ακούς τις φωνές» τόνισε στο TV Έθνος.

-Δυσκολεύτηκες να πάρεις την απόφαση; Φοβήθηκες μήπως ορισμένοι άνθρωποι από το περιβάλλον σου ή και από το κοινό σου κατακρίνουν αυτή την επιλογή;

«Ήξερα πως μια τέτοια κίνηση προς ένα παιχνίδι που παρουσιάζεται στην τηλεόραση θα έβρισκε και κάποιους επικριτές. Δεν σου κρύβω όμως ότι, από το ξεκίνημα της πορείας μου, πάντα υπήρχε μία αρνητική κριτική σε οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο βήμα κι αν έκανα. Ισως να είναι μοιραίο όταν ο άνθρωπος αποφασίζει να δοκιμαστεί σε νέα πράγματα να αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα έως και καχυποψία από κάποιους συνανθρώπους του. Για παράδειγμα, όταν σταμάτησα να παίζω στις μικρές μουσικές σκηνές στου Ψυρρή και αποφάσισα να συνεχίσω σε πιο μεγάλους χώρους, όπως ο «Σταυρός του Νότου», δέχθηκα αρνητική κριτική από τους τότε θαυμαστές μου. Με κατηγορούσαν πως κινούμαι πλέον σε χώρους μαζικής διασκέδασης. Είναι μάλλον μοιραίο για κάθε άνθρωπο που πραγματοποιεί βήματα προς τα εμπρός ή αποφασίζει να κάνει κάποιες αλλαγές ή ανοίγματα να δέχεται και αρνητική κριτική. Αλίμονο όμως αν μέναμε στάσιμοι προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε το σύνολο των θαυμαστών μας και αλίμονο αν δεν κάναμε αυτό που πραγματικά ζητάει η καρδιά μας ή αυτό που υποδεικνύει το ένστικτό μας, χωρίς φυσικά να προσβάλλουμε τον εαυτό μας ή οποιονδήποτε τρίτο.»