Ρένος Ρώτας: «Λείπει η ένταση από το σήµερα. Πέσαµε σε κατάθλιψη, σε έναν λάκκο µε σκοτούρες»

Με αφορµή την παράσταση «Αυτή η νύχτα µένει», όπου ερµηνεύεις το alter ego του συγγραφέα, τι θα επιζητούσες να ζήσεις αν βρισκόσουν, µε χρονοµηχανή, στα 80s;

Να ζήσω αυτή τη νύχτα που µένει. Τη µία και µαγική νύχτα που δεν ξεχνιέται ποτέ. Να βρεθώ εκεί, στα πρώτα τραπέζια, στο καλύτερο σκυλάδικο της Λάρισας, να πετάξω λουλούδια, να ανοίξω σαµπάνιες, να απολαύσω τον Θάνο Αλεξανδρή και το σόου του, τις χορεύτριες, τις τραγουδίστριες, να χορέψω ζεϊµπέκικο στην πίστα µε τα σπασµένα πιάτα και να χαθώ στη νύχτα. Να ξεχάσω και να ξεχαστώ.

Τι θα ζήλευε η γενιά σου από εκείνη την εποχή;

Λείπει η ένταση από το σήµερα. Η ακραία έκφραση των συναισθηµάτων. Το πάθος. Ζούµε µε µέτρο, ουδέτερα, συνήθως βαρετά - και δεν το καταλαβαίνουµε κιόλας. Ζηλεύω το κέφι, το τραγούδι, τη διάθεση για χορό. Πέσαµε σε κατάθλιψη, σε έναν λάκκο µε σκοτούρες. Αν δεν αναζητήσουµε τη χαρά, δύσκολα θα βγούµε.

Και τι θα προτιµούσε να λείπει σήµερα;

Η βία και η επιθετικότητα.

Οι συνεργάτες σου µε λίγα λόγια;

Σπουδαίοι, παρέα, µε ταλέντο και αλληλοσεβασµό, λαµπεροί, δυναµικοί, οµαδικοί.

Σε ποιο τραγούδι της εποχής, θα έκανες τη µεγαλύτερη «ζηµιά»;

«Μυστικέ µου έρωτα».

Πηγή: Real