Στάθης Αγγελόπουλος: «Σκοτώνονται για την αφίσα…»
Τον τελευταίο καιρό ο Στάθης Αγγελόπουλος έχει λίγο αποτραβηχτεί από τις μεγάλες πίστες... Επιλογή του;
«Και επιλογή μου αν θες. Από το 2002-2004 τα πράγματα για κάποιους τραγουδιστές που προσπαθούσαν στην δεκαετία το !90 έχουν αλλάξει. Δημιουργήθηκε ένα κενό στο λαϊκό τραγούδι. Άρχισαν να το πηγαίνουν πίσω, για να βγάλουν το ποπ, να γίνει πιο μοντέρνο. Έτσι κάποιοι λαϊκοί τραγουδιστές, μείνανε πίσω. Δεν είμαι ο μόνος, υπάρχουν και άλλα παιδιά της κατηγορίας μου που έχουν αποτραβηχτεί σε εισαγωγικά. Θέλουμε να κάνουμε συνεργασίες και να δουλέψουμε σε μεγάλα μαγαζιά» τόνισε στο Χάι.
-Δεν υπάρχουν προτάσεις;
«Υπάρχουν, αλλά το θέμα είναι πώς θα κλείσει μια συνεργασία. Όπως ξέρεις, παίζουν και αυτά στον χώρο μας. Σκοτώνονται για την αφίσα, αν είναι μισό πόντο μπροστά ή πίσω. Ή για το αν τραγουδήσεις ένα λεπτό παραπάνω.»
-Εσύ ήσουν ποτέ αυτής της νοοτροπίας; Ασχολιόσουν με το ένα εκατοστό της αφίσας;
«Όχι με το θέμα της αφίσας. Αλλά μ' ενδιαφέρει ποια θέση θα πάρω και πόσο χρόνο θα τραγουδήσω. Δε φτάνω όμως στα άκρα, παρά μόνο σε περίπτωση που η συνεργασία αυτή χαλάσει στην πορεία για χαζούς λόγους. Βέβαια, υπάρχει περίπτωση να χαλάσει και από τον ανταγωνισμό. Να έχει κάποιος περισσότερη επιτυχία από τον άλλον. Αυτά όμως συμβαίνουν.»
-Πιστεύεις πως αυτό τον καιρό υπάρχουν πάρα πολλά μαγαζιά, ενώ λόγω της κρίσης δεν θα έπρεπε να υπάρχουν; Άρα και οι μεγάλοι καλλιτέχνες να κάνουν συνεργασίες;
«Ναι. Αυτό γινόταν και στο παρελθόν. Δεν ξέρω γιατί στο παρόν δεν μπορούν να συνεργαστούν τρεις φίρμες ή τέσσερα ονόματα μαζί. Στο παρελθόν συνεργαζόταν Διονυσίου, Μοσχολιού, Βοσκοπούλας, Μητσιάς, Πάριος, Μαρινέλλα. Σήμερα και χωρίς να παρεξηγηθώ, οι τραγουδιστές δεν έχουν την αξία εκείνων των μεγάλων τραγουδιστών. Έχει βέβαια ο καθένας την αξία του, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν γίνονται συνεργασίες. Να γίνονται μεγάλα σχήματα και ο κόσμος να απολαμβάνει χωρίς να χωρίζεται. Έτσι. Όλοι χωράμε. Στη δεκαετία του 2000, δημιουργήθηκε ένα σκηνικό όπου ένας τραγουδιστής θεωρείται ότι μπορεί να τραγουδάει τέσσερεις ώρες. Είναι ωραίο βέβαια να τραγουδήσεις αρκετή ώρα και να βλέπουμε τον καλλιτέχνη που γουστάρουμε και θαυμάζουμε αρκετή ώρα. Αλλά κι ο καλλιτέχνης πρέπει να καταλάβει πως κάποια στιγμή κουράζει και πρέπει να σταματάει. Είμαι υπέρ των συνεργασιών.»
-Πιστεύεις πως αυτοί είναι τραγουδιστές ή διασκεδαστές;
«Αυτά τα παιδιά δεν είναι τίποτα ακόμα. Θα τους κατατάξουν αυτοί που τους μανατζάρουν. Αυτή τη στιγμή είναι παιδιά που διαγωνίζονται και καλά κάνουν και πηγαίνουν εκεί, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εμφανιστούν και να κερδίσουν έστω και μια τρίλεπτη δημοσιότητα.»
-Εσύ θα πήγαινες κριτής σε ένα τέτοιο σόου αν σου γινόταν πρόταση;
«Στο παρελθόν έλεγα όχι. Θα πήγαινα αν μου ταίριαζε. Τα σόου αυτά στην Ελλάδα δεν αφορούν το ελληνικό τραγούδι, αλλά τσ ξένο. Όταν λοιπόν πηγαίνουν παιδιά που γουστάρουν το λαϊκό τραγούδι ή το ποπ και μοντέρνο τραγούδι, εντάξει. Αλλά βλέπω ότι τα περισσότερα παιδιά διαγωνίζονται σε ξένο τραγούδι. Είναι επιλογή. Γιατί υπάρχουν και παιδιά που πηγαίνουν με λαϊκό τραγούδι. Θέλω να πληροφορήσω αυτά τα παιδιά πως είτε βγουν νικητές από αυτό το σόου είτε όχι. δεν έχουν καμιά ελπίδα να μείνουν κάπου. Να τραγουδήσουν κάπου. Μόνο σε ειδικές σκηνές ποπ και ροκ και να λένε ξένα τραγούδια. Τα σόου αυτά πρέπει να ποντάρουν στο ελληνικό τραγούδι.»