Demy: «Τώρα πια δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου δικηγόρο»
«Ανέκαθεν έβαζα βραχυπρόθεσμους στόχους», λέει η Demy σχετικά με τον επαγγελματικό προγραμματισμό της.
«Δηλαδή, πάντα έλεγα ότι θα περάσω στη Νομική και μετά θα προσπαθήσω να κάνω κάτι με το τραγούδι. Μάλιστα θυμάμαι ότι ήθελα να πάω και σε μια σχολή υποκριτικής, αλλά και να κάνω μαθήματα φωνητικής. Και μου έλεγε ο μπαμπάς μου: “Πέρνα στη Νομική και μετά όλα θα τα κάνεις”. Το ενδεχόμενο της υποκριτικής είχε περάσει από το μυαλό μου αλλά όχι τελείως αποκομμένο από το τραγούδι. Στο σχολείο δεν ήξερε κανένας γι’ αυτά μου τα όνειρα. Δεν τα έλεγα. Ήμουν βέβαια από μικρή σε ωδείο και σε χορωδία, αλλά κανείς δεν φανταζόταν ότι ήθελα να συνεχίσω να ασχολούμαι με τη μουσική και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ξεκίνησα πιάνο στο νηπιαγωγείο και φωνητική αργότερα, αφού τελείωσα το σχολείο. Το πιάνο, δυστυχώς, το σταμάτησα όταν έπρεπε να αρχίσω την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες. Το ότι δεν το συνέχισα είναι ο μεγάλος μου καημός, αλλά θέλει χρόνο - και αυτή την περίοδο δυστυχώς δεν υπάρχει. Πέρυσι το καλοκαίρι ξεκίνησα να παίζω γιουκαλίλι. Όσον αφορά τις μουσικές σπουδές έχω πολλά απωθημένα», εξομολογείται στο Πρώτο Θέμα. Έχει ασχοληθεί ποτέ με τη σύνθεση, καθώς έχει τις μουσικές βάσεις για κάτι τέτοιο; «Δεν έχω συνθέσει κάτι ολοκληρωμένο ποτέ», απαντάει.
«Μπορεί να γράφω συγχορδίες και ακόρντα, αλλά τα πηγαίνω μετά στον συνθέτη και τα φτιάχνει όπως πρέπει. Όπως συμμετέχω πολλές φορές και στους στίχους. Έχω συμπεριλάβει στον τελευταίο δίσκο και κάποιες δικές μου μελωδίες», διευκρινίζει και προσθέτει: «Αυτή που έχει εξαιρετικό ταλέντο στη στιχουργική είναι η αδελφή μου. Ξεκίνησε πιάνο όταν ήταν τεσσάρων ετών, είναι επτά χρόνια μεγαλύτερή μου και αποτελεί την έμπνευσή μου σε όλα. Καθόταν στο πιάνο να τραγουδήσει, καθόμουν κι εγώ από δίπλα. Γενικά, ό,τι έκανε, τσουπ από κοντά κι εγώ. Αν και δικηγόρος στο επάγγελμα, διαθέτει καλλιτεχνική φλέβα. Μου έχει γράψει το “Μόνο μπροστά”, το “Η αλήθεια μοιάζει ψέμα”, το “Η ζωή” και άλλα πολλά...».
Με αδερφή αλλά και πατέρα δικηγόρο, πόσο εύκολο ήταν να ξεφύγει από την οικογενειακή παράδοση; «Τώρα πια δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου δικηγόρο. Μου αρέσει, θαυμάζω τον μπαμπά μου και την αδελφή μου που είναι δικηγόροι, αλλά δεν θα μπορούσα να το κάνω. Τους χαίρομαι. Ο μπαμπάς μου ποτέ δεν με πίεσε να πάω Νομική. Μου αρέσει η Νομική γιατί σου προσφέρει έναν ευρύτερο κύκλο γνώσεων και πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να έχει κανείς ευρύτερες γνώσεις. Πάντοτε θεωρούσα τον μπαμπά μου φωτεινό παντογνώστη. Μου αρέσει επίσης η φύση του επαγγέλματος - το να αγορεύεις, να υπερασπίζεσαι, να φτιάχνεις επιχειρήματα ακόμα και από το μηδέν. Ωστόσο δεν μπορώ να με φανταστώ πλέον να το κάνω. Για το πτυχίο έχω μόνο πέντε μαθήματα και στόχος μου είναι να περνάω δύο-τρία μαθήματα σε κάθε εξεταστική. Εννοείται ότι δείχνω στον μπαμπά μου και στην αδελφή μου τα συμβόλαιά μου προτού τα υπογράψω. Πάντοτε έλεγα ότι θέλω να γίνω τραγουδίστρια ή δικηγόρος. Η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα θα στρεφόμουν σε κάτι άλλο, αλλά στη ζωή κανείς ποτέ δεν πρέπει να λέει ποτέ», καταλήγει.