Χρήστος Λούλης: «Δεν έχω καμία μανία να κλειστώ στο καβούκι μου»

«Όλα με βασανίζουν, γιατί κάθε φορά που κάνω κάτι θεωρώ ότι δεν έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό, κι αυτό θα συμβαίνει πάντα, πάντα θα υπάρχει το ανικανοποίητο. Τελικά καταλήγω να λέω ότι έδωσα το καλύτερο που μπορούσα τη συγκεκριμένη στιγμή, δεδομένων των συνθηκών, της ζωής μου, της γενικότερης κοινωνικοπολιτικής κατάστασης. Δεν έχω καμία μανία να κλειστώ στο καβούκι μου και να γίνω αυτιστικός, μανιώδης μελετητής της τέχνης».

Ήταν πολλά αυτά που ήθελε να αλλάξει στον εαυτό του;

«Πάρα πολλά, τα οποία ήθελα να αλλάξω προκειμένου να είμαι αρεστός ή να ανταποκρίνομαι στο ιδεώδες που φανταζόμουν ανάλογα με τα γούστα μου που μεταβάλλονταν κι αυτά. Δεν μπορούσα να τα καταφέρω φυσικά ή γινόταν πολύ άγαρμπα, αδέξια και ήταν χειρότερο από πριν. Είναι μεγάλη η ανακούφιση όταν πεις είμαι αυτός και σε όποιους αρέσω τελικά. Δεν τελειώνει βέβαια αυτή η διαδικασία, πάντα θα παιδευόμαστε, αλλά τουλάχιστον όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τόσο πιο ουσιαστικά γίνονται αυτά που μας παιδεύουν», λέει στο vimagazino ο ηθοποιός.