Θανάσης Τσαλταμπάσης: «∆εν ονειρεύοµαι ερήµην της κοινωνίας»
Το µικρόβιο της υποκριτικής µπήκε για τα καλά στον οργανισµό του Θανάση Τσαλταμπάση όταν στα 9 του χρόνια έπαιξε σε θέατρο. Από τότε δεν σταµάτησε να ανυποµονεί για τη χαρά της σκηνής. Πιστεύει πως «η κωµωδία είναι ρυθµός. ∆ουλεύεται, σµιλεύεται, µελετάται, αλλά απαιτεί και φυσικό ταλέντο, που δεν διδάσκεται».
Όπως λέει, «είναι τιµητικό να θεωρούµαι κωµικός και νιώθω περήφανος που προσφέρω τη χαρά του γέλιου µέσα από το θέατρο, στο µεγαλύτερο ποσοστό των επαγγελµατικών µου επιλογών».
Πέρυσι µε τον « Ιώβ» έκανες µια παράτολµη επιλογή, αλλά δικαιώθηκες...
Στροφή όσον αφορά τον πολύ κόσµο, που λόγω της τηλεόρασης αλλά και των υπόλοιπων επιλογών µου, που κινούνταν κυρίως στη σφαίρα της κωµωδίας, ίσως δεν το περίµενε από εµένα. Εγώ, όµως, δεν το είδα ως στροφή, αλλά ως την ευκαιρία µου να κινηθώ και σε δρόµους που πάντα ήθελα και ήξερα ότι µου αρέσουν, αλλά απλώς δεν έτυχε να τους περπατήσω. Ως ερασιτέχνης έχω κάνει και πολύ δραµατικά έργα, απλώς δεν µε ήξερε ο κόσµος τότε.
Στο επιτυχηµένο « Ρινγκ», µε τη Μαρίνα Καλογήρου, σας απασχολεί ο έρωτας...
Ο κεντρικός άξονάς του είναι ο έρωτας, ο άνδρας και η γυναίκα. Μέσα από πολλές µικρές ιστορίες, έντεχνα γραµµένες από την Κονφινό, ο θεατής του «Ιλίσια-Βολανάκης» βλέπει να ζωντανεύουν µπροστά του όλες οι φανερές και κρυφές ανάγκες του, φοβίες, απωθηµένα, πάθη και λάθη. Οι σχέσεις δεν µοιάζουν µε ρινγκ; Ο έρωτας, όπως και η ίδια η ζωή, είναι γεµάτος συγκρούσεις, όχι απαραίτητα µε τους άλλους, αλλά και µε τον ίδιο µας τον εαυτό. Αυτό τον κάνει και πιο νόστιµο!
Θεατρικά όνειρα;
∆εν ονειρεύοµαι ερήµην της κοινωνίας. Για µένα το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισµός, που ζει και αναπνέει στην κάθε εποχή διαφορετικά. Αν εγώ ονειρεύοµαι έναν ρόλο, σηµαίνει ότι βάζω πρώτα τον εαυτό µου και µετά τον προορισµό µου ως ηθοποιού, που είναι να αποτελώ µέρος ενός συνόλου.
Λέξεις του 2017;
Αγάπη, κοινοκτηµοσύνη, συµπόνια, έγνοια. Οχι άλλη θλίψη, θυµός και ρατσισµός.
Πηγή: Real