Ελένη Πέτα: «Υπάρχει ένα τίμημα, κανένας δρόμος δεν είναι εύκολος»

Έχεις μια σοβαρή και σταθερή πορεία στο χώρο του τραγουδιού.

Είναι επιλογή μου, επέλεξα αυτόν το δρόμο, γιατί με εκφράζει, για κανέναν άλλο λόγο, όχι επειδή δεν μου «έκατσε» κάτι άλλο. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου και μέσα από αυτόν διαμόρφωσα και τη δουλειά μου, τους όρους με τους οποίους δουλεύω.

Οι επιλογές σου είχαν κόστος, αναγκάστηκες να πεις πολλά «όχι»;

Σίγουρα λες «όχι», αλλά από τη στιγμή που είναι ξεκάθαρος ο δρόμος που βαδίζω, τα «όχι» λιγοστεύουν. Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει ένα τίμημα, κανένας δρόμος δεν είναι εύκολος. Ξεκίνησα σε μια δεκαετία που τα πράγματα δισκογραφικά ήταν πολύ διαφορετικά, εκεί ήταν η δυσκολία για μένα: να καταφέρω να αλλάξω τα πράγματα που αφορούσαν σε μένα, να κάνω σαφές το τι ήθελα να κάνω. Ζω από αυτό το επάγγελμα κι έχει το κόστος του σε αυτό το επίπεδο μόνο, σε κανένα άλλο. Ως τραγουδίστρια δεν έχω την ανάγκη να υπάρχω συνέχεια, το φόβο να μην εξαφανιστώ, να μη με ξεχάσουν, γιατί να μην απασχολώ... Δεν έχω τέτοιες ανησυχίες. Η μόνη μου ανησυχία είναι, επειδή βιοπορίζομαι από αυτό το επάγγελμα, να μπορώ να ζω με μία ποιότητα ζωής που έχω επιλέξει.

Τι σε κάνει να μη σε ενδιαφέρει τόσο η προβολή, που είναι ένα στοιχείο της φύσης της δουλειάς σας;

Αυτή είναι η φύση της δουλειάς μας, να φαινόμαστε και να εκτιθέμεθα. Είναι καθαρά θέμα ιδιοσυγκρασίας, με το ένστικτο μου, όχι επιτηδευμένα. Δεν μου αρέσει η υπερβολική έκθεση, όπως και να απασχολώ με το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή. Δεν μου άρεσε το κατεστημένο στο οποίο έπρεπε να λειτουργούμε υποχρεωτικά, όπως οι μεγάλοι χώροι, που δεν έχεις επικοινωνία με το κοινό, που βγαίνεις και ο κόσμος δεν προσέχει αν τραγουδάς ή δεν τραγουδάς. Ήθελα να μου ταιριάζει ο στίχος που λέω. Από παιδί δεν μου άρεσε να τραβάω την προσοχή των άλλων με κανέναν τρόπο, είτε με το ντύσιμο είτε με το φέρσιμο. Πάντα ήθελα η οικογένεια μου, οι γονείς μου, να είναι περήφανοι για μένα. Ήταν αντίθετοι όταν ξεκίνησα σε αυτό το επάγγελμα, παρότι ο πατέρας μου ήταν αυτός που με παρότρυνε ως μουσικός, και ήξερε τι συμβαίνει μέσα σ' αυτόν το χώρο. Μετά μετάνιωσε, εγώ όμως ήθελα να του αποδείξω ότι δεν έκανε λάθος και ότι θα ακολουθήσω τη σωστή πλευρά των πραγμάτων.

Συμβιβάστηκες;

Δεν συμβιβάστηκα από τη στιγμή που επέλεξα να εμπιστευτώ το ένστικτο μου. Από το 1997, που είχαν προηγηθεί 2 δισκογραφικές δουλειές, που ήμουν στη Μίνος EMI και ήταν πειραματικές εντελώς, γιατί έψαχναν τι θα κάνουν με μένα, όταν επέλεξα να εμπιστευτώ το ένστικτο μου, κάθε χρόνος που περνούσε πατούσα όλο και πιο πολύ στα πόδια, μου και στις γνώσεις μου πάνω στο αντικείμενο.

Πηγή: Λοιπόν