Ελεονώρα Ζουγανέλη: «Είχα κουραστεί σωματικά αλλά και ψυχολογικά, πνευματικά, νοητικά»

Γιατί έκανες αυτό το μεγάλο, για τα δεδομένα της εποχής, διάλειμμα από τις ζωντανές εμφανίσεις;
«Ήταν απαραίτητο, αναγκαίο. Είχα κουραστεί σωματικά αλλά και ψυχολογικά, πνευματικά, νοητικά. Επειδή μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, δεν καταλαβαίνω ακριβώς την κούραση ως τέτοια, όμως είδα άλλα σημάδια, άρχισα να απογοητεύομαι, να γκρινιάζω, να στενοχωριέμαι με πράγματα που δεν θα τους έδινα σημασία υπό φυσιολογικές συνθήκες. Η σωματική κόπωση έφυγε γρήγορα, τα άλλα όμως άργησαν πολύ να καθαρίσουν».

Έκανες δηλαδή διακοπές;
«Οι διακοπές με βοήθησαν, πέρασα το καλοκαίρι όλη μέρα με ένα μαγιό στη θάλασσα, άβαφη, ήρεμη και το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ, είχα πολλά χρόνια να το ζήσω. Μόλις χαλάρωσα, άρχισα να θέτω ερωτήματα στον εαυτό μου, κάποια έχουν απαντηθεί, όχι όλα βέβαια, και αναγκάστηκα να επαναπροσδιορίσω πολλά στη ζωή μου. Ακόμη είμαι στο ψάξιμο, αλλά με πιο καθαρή ματιά».

Τι κατάλαβες δηλαδή από αυτή τη διαδικασία; Τι δεν ήξερες;
«Οτι κάνω αυτό που κάνω πιο συνειδητά απ' όσο νόμιζα. Είδα επίσης κάτι άλλο. Είμαι από τους ανθρώπους που ακούνε τη γνώμη των άλλων, της δίνουν σημασία, όμως δεν έχω προστασία. Τι εννοώ με αυτό... Καμιά φορά, αν κάποιος σου πει ότι δεν σου πάει το μπλουζάκι που φοράς, εκείνη την ώρα δεν θα πειραχτείς, όμως την επόμενη φορά που θα πας να το βάλεις θα σκεφθείς, ασυναίσθητα, "έλα, μωρέ τώρα, άσ' το" και θα μείνει μετά για πάντα στην ντουλάπα. Με τη μάνα μου, ας πούμε, συμβαίνει αυτό συνεχώς, αφού της ζήτησα να σταματήσει να σχολιάζει τα ρούχα μου γιατί δεν τα φοράω μετά. Στη δουλειά μου αυτό μεταφράστηκε ως εξής: είχα αρχίσει να εξηγώ και να πρέπει να πείθω τον εαυτό μου για καθετί, εξαιτίας της κριτικής που είχα δεχθεί για κάποια πράγματα. Η κριτική σαφώς μου έκανε γενικώς καλό, είδα ελαττώματα, ελλείψεις, ωρίμασα, όμως με έκανε και λίγο...».

Φοβισμένη.
«Ναι. Ξαφνικά άρχισα να αναλύω πράγματα που άλλοτε τα έκανα πολύ πιο αυθόρμητα. Και όταν έχεις τη χαρά της παρόρμησης, όσο απροετοίμαστος και να είσαι, δεν φαίνεται άγαρμπο αυτό που κάνεις. Οταν όμως αρχίζουν να σε τρώνε οι σκέψεις τότε κάνεις λάθη, ή όλο νομίζεις ότι ήθελες κάτι άλλο. Κι εγώ τώρα ξαναβρήκα κατά κάποιον τρόπο τον αυθορμητισμό μου. Είμαι σε συνεχή κίνηση και ροή, και αυτό θέλω».

Έχεις όντως δεχθεί δριμεία κριτική στο παρελθόν για κάποιες από τις επιλογές σου. Όταν κάποιος είναι πολύ αυστηρός μαζί σου πού το αποδίδεις;
«Εγώ ξέρω ότι είμαι αυστηρή με κάποιον μόνο αν έχω μεγάλες απαιτήσεις από εκείνον. Προτιμώ να δέχομαι αυτή την εκδοχή. Ρισκάρω και αυτό δεν προκαλεί πάντα θαυμασμό, υποδηλώνει έναν χαρακτήρα όχι απαραίτητα δυναμικό, μπορεί και ανασφαλή, είναι πιο ευάλωτος ένας άνθρωπος που ρισκάρει μόνος του, ανοίγεται παραπάνω και στα θετικά και στα αρνητικά», λέει η ίδια στο Vimagazino.