Νίκος Μακρόπουλος: Περιγράφει τη δυσκολότερη στιγμή της ζωής του και συγκινεί!

Είστε δηµοφιλής καλλιτέχνης. Ο κόσµος τι σας λέει συνήθως όταν σας συναντά; Ποια αντίδραση από θαυµαστή σάς έχει εντυπωσιάσει;

Ο κόσµος µε αντιµετωπίζει εντελώς φυσιολογικά και φιλικά, όπως ακριβώς κάνω κι εγώ. Με φωνάζουν µε το µικρό µου όνοµα ή κάποιες φορές µε φράσεις και τίτλους τραγουδιών µου. Αυτό, όµως, που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όταν βρέθηκα στην Κύπρο για κάποιες εµφανίσεις και ένας νεαρός µού ζήτησε ένα αυτόγραφο έξω από το ξενοδοχείο στις 11 το βράδυ. ∆εν είχα πάνω µου και περίµενε στο ίδιο ακριβώς σηµείο µέχρι τις 6 το πρωί που επέστρεψα για να το πάρει.

Με ποιον συνάδελφό σας θα θέλατε να είναι η επόµενη συνεργασία σας;

∆εν έχω κανένα πρόβληµα, ούτε ιδιαίτερα κολλήµατα πάνω στο κοµµάτι που λέγεται συνεργασία. Θέλω απλά να υπάρχει ταύτιση απόψεων και κοινή συνισταµένη στον τοµέα της διασκέδασης, της χαράς και του σεβασµού προς τον κόσµο, που έρχεται να µας δει και να περάσει καλά.

Πώς βλέπετε τη δισκογραφία, έτσι όπως έχει σήµερα διαµορφωθεί;

Η δισκογραφία περνάει µεγάλη κρίση, αφενός λόγω του ίντερνετ, αφετέρου λόγω της γενικότερης οικονοµικής κατάστασης. Εφόσον πλέον ο καλλιτέχνης καλείται να βάλει το χέρι στην τσέπη του και αυτός για την παραγωγή της δουλειάς του, θέλει να έχει και τα δικαιώµατά της. Κάτι τέτοιο εµένα µου το επιτρέπει απόλυτα η Sonar Music.

Θα συµµετείχατε ως κριτής σε µια επιτροπή talent show;

Στο παρελθόν ήµουν αρνητικός, στο πέρασµα του χρόνου όµως συνειδητοποίησα πως είναι απλά ένα παιχνίδι και σαφώς δεν είναι το τέλος του κόσµου για τους διαγωνιζόµενους όταν αποχωρούν πρόωρα. Πλέον νοµίζω πως θα έλεγα το «ναι».

Πώς βλέπετε τα παιδιά που διαλέγουν αυτόν τον τρόπο για να κάνουν γνωστό το ταλέντο τους;

Η αλήθεια είναι πως για τα παιδιά αυτά είναι ένα γρήγορο σκαλοπάτι αναγνωρισιµότητας. Από εκεί και πέρα... «ο χαρακτήρας µας είναι η µοίρα µας».

Στη δική σας µοίρα ποια υπήρξε η δυσκολότερη στιγµή; Πότε νιώσατε ότι χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σας;

Θα γυρίσω αρκετά χρόνια πίσω, τότε που ο γιος µου ήταν πολύ µικρός ακόµα και τον ταλαιπωρούσε το άσθµα. Ένα βράδυ, σε µία βαριά κρίση άσθµατος, τον µεταφέραµε στο νοσοκοµείο και οι γιατροί µάς είπαν πως δεν επανερχόταν µε την κορτιζόνη και ότι θα έπρεπε να προχωρήσουν σε τραχειοτοµή. Τελικά δεν χρειάστηκε, καθώς επανήλθε λίγη ώρα µετά. Εκείνο το βράδυ κυριολεκτικά άσπρισαν τα µαλλιά µου µέσα σε λίγες ώρες. Ηταν η δυσκολότερη στιγµή της ζωής µου.

Πηγή: Real