Μαρία Πρωτόπαππα: «Κάποιες φορές έχω νιώσει εκτεθειμένη και προσβεβλημένη»

«Ωραία έκφραση διάλεξε, ποιητική. Ίσως δεν έχει άδικο η γυναίκα. Ο κόσμος μας βλέπει συνεχώς να αλλάζουμε πρόσωπα, να λέμε διαφορετικές ιστορίες. Μάλλον είναι πιο εύκολο να μαγευτεί από την αφήγηση μας κανείς όταν δεν πρωτοστατεί η περσόνα μας, το αληθινό μας πρόσωπο, όταν δεν του τραβάμε την προσοχή. Αυτό είναι το ένα πράγμα που σκέφτομαι. Το άλλο έχει να κάνει με τον τρόπο και την αφορμή των συνεντεύξεων. Κάποιες φορές έχω νιώσει εκτεθειμένη και προσβεβλημένη από τον τρόπο που παρουσιάστηκε κάτι που είπα ή και κάποιες άλλες φορές οι ερωτήσεις μου φαίνονται ρηχές ή αδιάκριτες, αν θέλετε», λέει στην Αγορά και καταλήγει:

«Στο τέλος, αυτό που διαβάζει ο αναγνώστης σε μία συνέντευξη είναι αναπόφευκτα ένα συνονθύλευμα των δύο προσώπων που συνομιλούν, το μισό είναι ο άνθρωπος που παίρνει τη συνέντευξη. Αφήστε που είναι πάντα παρόν στο έντυπο, ας πούμε, το ύφος του ή και το ύφος της δουλειάς που κάνω εγώ, καθότι συνήθως οι συνεντεύξεις γίνονται για την προώθηση συγκεκριμένων έργων. Αρα, τα πράγματα μπερδεύονται. Δεν γίνονται από καθαρό ενδιαφέρον. Από καθαρή ανάγκη για επικοινωνία. Πάντως, έχω διαβάσει συνεντεύξεις ανθρώπων που με έχουν εμπνεύσει απίστευτα και ευγνωμονούσα που έγιναν», καταλήγει.