Ελεονώρα Ζουγανέλη: «Ήταν γοητευτικό να μεγαλώνω με γονείς καλλιτέχνες, αλλά υπήρξαν και κόντρες»

Ήταν εύκολο ή δύσκολο να µεγαλώνεις µε δύο γονείς καλλιτέχνες;

Ήταν γοητευτικό, αλλά υπήρξαν και κόντρες στην πορεία. Ευτυχώς οι γονείς µου είναι ανοιχτοί άνθρωποι και ήταν διαθέσιµοι στις αντιδράσεις µου. Τώρα έχουµε µια ισορροπηµένη σχέση. Τους αγαπώ και τους τιµώ πολύ, ήταν πολύ καλοί γονείς, µε στήριξαν ουσιαστικά. Είµαστε διαφορετικοί, αλλά η πρόθεση ήταν η αγάπη, η οποία ήταν φανερή στην οικογένεια. Αυτό έχω κρατήσει, την αγάπη και το ήθος τους. Αυτά προσπαθώ να τα έχω. Έχω πολλά στοιχεία από τους γονείς µου. Ωστόσο στη δουλειά, έχω πολύ διαφορετική αντιµετώπιση από τον πατέρα µου, που είναι ενεργός - γιατί η µητέρα µου έχει σταµατήσει χρόνια να τραγουδάει. Με χαροποιεί που είµαι διαφορετική. Κι εκείνος µε αφήνει, δεν µε πιέζει. Καταλαβαίνει ότι έχω άλλη διαδροµή να πετύχω. Έχουµε άλλη οπτική, αλλά αυτό συµβαίνει σε όλες τις οικογένειες. Ίσως είναι µόνο θέµα ηλικίας. Αυτό το χάσµα γενεών. Καθώς τα χρόνια περνάνε, οι άνθρωποι είναι αλλιώς. Είναι πολύ εµφανές και µε την τεχνολογία. Ο πατέρας µου δεν µπορεί να στείλει ακόµη µήνυµα, εγώ είµαι ΟΚ και ο ανιψιός µου κάνει παπάδες. Η τεχνολογία είναι ένας τρόπος να δούµε πώς εξελίσσονται οι γενιές. Οπότε είµαι πιο ώριµη και πιο έµπειρη από τον πατέρα µου και το παιδί µου, αν κάνω, που µακάρι να κάνω, θα είναι ακόµη πιο έτοιµο.

Σκέφτεσαι τη δηµιουργία οικογένειας;

Σκέφτοµαι πολύ, αλλά δυστυχώς είναι σε ονειρικό επίπεδο ακόµη. ∆εν εννοώ µόνο ότι δεν υπάρχει o κατάλληλος σύντροφος, γιατί πιστεύω ότι η κατάλληλη στιγµή για τον καθένα είναι προσωπική και όλα τα άλλα έρχονται. Απλώς η δική µου στιγµή δεν είναι η κατάλληλη, γιατί εγώ δεν έχω τη γαλήνη. Ειδικά για τις γυναίκες είναι µια προσωπική διαδικασία, ένα κλικ που γίνεται και συντελεί όλο το πακέτο και έρχεται. Ειδικά τώρα πια που είναι πια δύσκολο να πάρεις αυτή την απόφαση. Γι’ αυτό και εκτιµώ τις γυναίκες που δηµιουργούν οικογένεια µέσα σε αυτόν τον κυκεώνα της ανασφάλειας. Εγώ, ίσως επειδή η δουλειά µου έχει µια αστάθεια, νιώθω περισσότερο αυτή την ανασφάλεια από κάποιον που έχει µια πιο προγραµµατισµένη ζωή. Οπότε ενώ θα το ήθελα πολύ, δεν ξέρω αν µπορώ να το φέρω εις πέρας ακόµη. Το κλικ, όµως, γίνεται ξαφνικά. Γι’ αυτό δεν αγχώνοµαι, ότι µεγάλωσα που λένε, γιατί µπορεί αύριο να γίνει το κλικ. ∆εν ξέρω, βέβαια, αν θα είµαι ποτέ ικανή να µου συµβεί, αλλά µου αρέσουν και η έννοια της οικογένειας και η έννοια της µητρότητας.

Ο έρωτας είναι σηµαντικός στη ζωή σου;

Είναι πάρα πολύ σηµαντικός και δεν πιστεύω ότι έρχεται µόνο µια φορά. Ο έρωτας έρχεται και σε πλησιάζει πολλές διαφορετικές στιγµές και µε διαφορετική ένταση για να σε προετοιµάσει για το πραγµατικό. Είναι πολύ ευχάριστο που στα 7 είµαστε ερωτευµένοι και µετά στα 15, στα 20, στα 25. Όλες οι φορές µάς προετοιµάζουν για τη στιγµή που θα επιλέξεις έναν συνοδοιπόρο στη ζωή σου. Η αλλαγή των συντρόφων, που θεωρείται πουριτανισµός σε αυτή την εποχή, είναι µια διαδικασία αυτογνωσίας και το να µπορείς να δεις κοµµάτια σου σε διαφορετικούς ανθρώπους είναι και αυτό σηµαντικό.

Πηγή: Real