Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Ολοι έχουμε ανάγκη από μια συγγνώμη»
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει υπουργός, επειδή, όπως λέει, δεν έχει την απαιτούμενη ηγετική νοοτροπία.
Μπορεί όμως να τον υποδυθεί. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης κάθε Σάββατο και Κυριακή ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου «Αλκμήνη», φορώντας υπουργικό κοστούμι, για να υποδυθεί έναν διεφθαρμένο υπουργό, που αποφασίζει να παραιτηθεί από το αξίωμα του, επειδή σιχάθηκε την υποκρισία.
-Έχουμε στην Ελλάδα πολιτικούς όπως αυτόν που υποδύεστε;
«Θα έλεγα ότι από τους 300 βουλευτές μας πλησιάζουν τον χαρακτήρα του ήρωα οι 296. Ισως όμως και οι τριακόσιοι. Αν έρχονταν όλοι να δουν αυτήν την παράσταση, ο καθένας θα πίστευε για τον εαυτό του ότι μόνο αυτός είναι η εξαίρεση και η παράσταση αφορά τους υπόλοιπους 299. Στην εξουσία, αλλά και σε πολλά άλλα επαγγέλματα, είναι πολύ εύκολο να υποστείς φθορά. Και οι συνέπειες είναι πολύ σοβαρές» τόνισε στο Secret.
-Θα ακουστεί ποτέ ένας τέτοιος λόγος μέσα στη Βουλή;
«Δεν νομίζω πως θα ακουστεί ποτέ ένας τέτοιος λόγος στη Βουλή, Το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να προστατεύεται από τέτοιου είδους διαρροές. Φροντίζει να μαζεύει αυτές τις φωνές πριν ακουστούν δημόσια.»
-Οι σημερινοί υπουργοί μπορούν να αλλάξουν κάτι και δεν το αλλάζουν;
«Οχι, δεν το νομίζω. Δεν έχουν αυτή τη δύναμη. Βέβαια, το λέει και το έργο, οι ευθύνες δεν είναι μόνο δικές τους. Είναι και του λάου. Ο λαός πρέπει να καλλιεργήσει το έδαφος για να βγουν μεγάλοι πολιτικοί. Αλλιώς είναι πολύ δύσκολο.»
-Έχει έρθει κάποιος πολιτικός να δει την παράσταση;
«Μόνο ο Βασίλης Κικίλιας και του άρεσε πολύ. Βέβαια, αυτός είναι ένας νέος πολιτικός και δεν έχει ακόμα υποστεί τη φθορά που έχει ο πολιτικός της παράστασης.»
-Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη από τη συγγνώμη κάποιου πολιτικού;
«Ολοι έχουμε ανάγκη από μια συγγνώμη. Αλλά ποιος θα τη ζητήσει; θέλουμε μεν να πάρει κάποιος την ευθύνη, αλλά κι εμείς δεν παίρνουμε αντίστοιχα τις δικές μας. Βλέπω πως μετά από τόσα χρόνια κρίσης, που τείνει πια να γίνει μόνιμη κατάσταση, αυτό που ονειρευόμαστε όλοι είναι να γυρίσουμε στα χρόνια του 2004. Αντί να συνειδητοποιήσουμε και να αλλάξουμε τον λάθος τρόπο ζωής που είχαμε, τον νοσταλγούμε. Έτσι, μια συγγνώμη κούφια δεν έχει και πολύ νόημα. Πρέπει να είναι μια συγγνώμη με διάθεση αλλαγής.»
-Αντέχουμε να ακούσουμε την αλήθεια;
«Οχι, δεν θέλουμε να την ακούσουμε. Δεν θα την αντέξουμε. Έχουν ακουστεί κάποιες φωνές κατά διαστήματα, αλλά είπαμε «ευχαριστούμε πολύ, ο επόμενος...».