Δέσποινα Μοιραράκη: «Κι αν ξαναπάθω το δάγκειο πυρετό, μπορεί να είναι και το τέλος μου»

Δουλεύεις ασταμάτητα...

Βρισκόμαστε σε μια παγκόσμια οικονομική κατάσταση δύσκολη και πιεστική, από την έναρξη της νέας χειμερινής περιόδου πραγματικά δεν έχω αναπνεύσει. Ξεκίνησα μ’ ένα πολύ μεγάλο ταξίδι στην Ινδία, που συνηθίζω να πηγαίνω, γιατί προμηθεύομαι τα χειροποίητα χαλιά μου, από τις χώρες παραγωγής. Φέτος πήγα σ' ένα χωριό, το Βαρανάσι, που δεν είχα ξαναπάει, ένα μέρος γεμάτο αγελάδες. Συνέχεια σταματούσαμε με το αυτοκίνητο να περάσουν και δυσκόλευαν πραγματικά τη μετακίνηση μας και είναι άκρως επικίνδυνο,, γιατί μπορεί να πεταχτούν ξαφνικά μέσα στη μέση του δρόμου. Είχα κι ένα συμβάν που τρομοκρατήθηκα πάρα πολύ.

Τι συνέβη;

Δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο, είπα ότι θα πέσουν επάνω μας οι αγελάδες, στο αυτοκίνητο, φαντάσου τι αυτοκίνητο ήταν, χωρίς .πολυτέλεια. Δεν έχει αυτό το γκλάμουρ που νομίζουν μερικοί. Είναι δύσκολη η καθημερινότητα εκεί, η μετακίνηση, η διαβίωση, υπάρχουν αρρώστιες, πολύς κόσμος... Επειδή είναι το ιερό τους ζώο, όταν τη δουν μέσα στο δρόμο δεν μπορείς να κάνεις κάτι, τη σέβεσαι και πας ανάλογα με το πώς πάει η αγελάδα. Μεγάλος πληθυσμός τεράστια φτώχεια, δεν υπάρχουν ούτε οι υποτυπώδεις κανόνες υγιεινής. Μου έχουν συμβεί πάρα πολλά ακραία, αλλά σέβομαι ότι από αυτές τις χώρες βγάζω το ψωμί μου. Έκανα εμβόλια για τον τύφο, την ελονοσία, το δάγκειο πυρετό, που είναι θανατηφόρος κι έχει 25% θνησιμότητα, 1 στους 4 πεθαίνουν. Από το δάγκειο πυρετό είχα αρρωστήσει κι εγώ και κόντεψα να πεθάνω πριν από 3 χρόνια, δεν μπορείς να κάνεις εμβόλιο, δεν έχει βρεθεί. Προστατεύομαι με πολύ ισχυρά αντικουνουπικά φάρμακα, τα οποία παίρνω από το ΚΕΕΛΠΝΟ, μου τα παρασκευάζουν, υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο που πρέπει να αλείφομαι ολόκληρη. Δεν φοβάμαι, έχω ψυχή, ακόμα κι αν ταλαιπωρήθηκα και αρρώστησα. Κι αν ξαναπάθω το δάγκειο πυρετό, μπορεί να είναι και το τέλος μου, όμως το λέει η ψυχή μου.

Είναι μεγάλο ρίσκο, γιατί το κάνεις;

Ή θα πρέπει να είμαι επιχειρηματίας ή δεν θα πρέπει, δεν υπάρχει μέση οδός. Είμαι θετικός άνθρωπος και λέω ότι θα πάω, δεν θα μου συμβεί κάτι, η Παναγία θα είναι μαζί μου και με την πίστη μου προχωρώ. Πρέπει να αγοράζω, να διαλέγω τα χαλιά η ίδια, δεν μπορώ να στείλω κάποιον συνεργάτη μου ή να τα προμηθεύομαι από μεσάζοντες. Κανένας δεν έχει την εμπειρία και τη γνώση, δεν μπορεί να κάνει σωστή επιλογή του εμπορεύματος σε ποιότητα και όποιον να στείλω θα με κοροϊδέψει οικονομικά, θα βγάλει προμήθεια και θα είναι εις βάρος μου. Ξεκίνησα τη δουλειά αυτή από το μηδέν, δεν ήξερα τι θα πει χαλί, το έμαθα ταξιδεύοντας στις χώρες παραγωγής. Δεν νοείται να είμαι η Μοιραράκη, 35 χρόνια στο χειροποίητο χαλί, και να μην πάω μέσα στην παραγωγή. Κάνω ειδική παραγγελία για τον κάθε πελάτη, βγάζω σχέδια και χρώματα ξεχωριστά. Πήγα στην Ισπανία, όπου βραβεύτηκα με μια τιμητική διάκριση από τα Seven Stars Awards με βράβευσε η πριγκίπισσα της Ινδίας.

Πηγή: Λοιπόν