«Μπήκα κατ’ ευθείαν σε μία “άγρια” έκθεση με την κάμερα ξαφνικά μπροστά μου, κι εκεί έχασα τη μπάλα»

Ο Ορφέας Παπαδόπουλος εξήγησε πώς βρέθηκε στα τηλεοπτικά πλατό.

Όταν ήσασταν μικρός είχατε ιδιαίτερη σχέση με το θέατρο ή τον κινηματογράφο; Η υποκριτική πώς προέκυψε στη ζωή σας;

Από μικρός έβλεπα πάρα πολλές ταινίες, αρκετά σοκαριστικές για την ηλικία που ήμουν. Έβλεπα το «Terminator» πέντε συνεχόμενες φορές μέσα σε μία μέρα, σε ηλικία 7 χρονών. Οπότε, ήμουν αρκετά εξοικειωμένος με τις εικόνες και το σοκ που μπορεί να σου προκαλέσει ο κινηματογράφος. Με το θέατρο δεν είχα ιδιαίτερη σχέση, πέρα από κάτι παιδικές παραστάσεις που είχε τύχει να με πάνε οι γονείς μου. Ο πατέρας μου είναι λάτρης του κινηματογράφου. Η μητέρα μου, Φανή Κατσανού, είναι μέσα στον χώρο ως ενδυματολόγος εδώ και πάρα πολλά χρόνια και έτσι παρασκηνιακά βρισκόμουν πίσω από τις κάμερες από μικρό παιδί. Έπειτα, μου έγινε μία πρόταση να παίξω το 2005 στην «Απαγορευμένη Αγάπη«, όπου έψαχναν έναν πιτσιρικά για έναν πολύ μικρό ρόλο. Ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε μένα είναι η μάνα μου, ίσως όχι μόνο επειδή είμαι παιδί της, αλλά και επειδή είδε κάτι σε μένα. Πάντα στο σχολείο κυνηγούσα το να συμμετέχω σε παραστάσεις, σε χορωδίες, γενικά στα καλλιτεχνικά. Η αλήθεια είναι ότι η ζωγραφική ήταν το πάθος μου. Με την υποκριτική δεν είχα τόσο μεγάλη σχέση, αλλά σιγά σιγά άρχισα να το αγαπώ όλο αυτό. Βούτηξα πάρα πολύ στα βαθιά, χωρίς να έχω μια επαγγελματική προσέγγιση, έστω σπουδάζοντάς το. Έτσι, μπήκα κατ’ ευθείαν σε μία «άγρια» έκθεση με την κάμερα ξαφνικά μπροστά μου, κι εκεί έχασα τη μπάλα. Αισθάνθηκα στην αρχή ότι δεν το έχω, αλλά τελικά το ένα έφερε το άλλο και άρχισα σιγά σιγά να το αγαπώ βαθιά και αληθινά όλο αυτό.

Πηγή:kallitexnes