Φωτεινή Αθερίδου: «Δε νιώθω ότι έχω ν’ αποδείξω κάτι σε σχέση με τους γονείς μου»

Πόσο φλέγμα χρειάζεται για να προσπεράσεις την ερώτηση για το πώς νιώθεις που είσαι παιδί διασήμων γονιών; Σ' έχει κουράσει ν' απαντάς σ΄ αυτό;
Με ρωτάνε κι απαντάω. Έχω επίγνωση ότι επαναλαμβάνομαι στην απάντηση. Αλλά αφού με ρωτούν, πρέπει ν' απαντήσω! Στην ουσία δεν νιώθω ότι έχω κάτι ν’ αποδείξω κάτι σε σύγκριση με τους γονείς μου.

Πώς είναι η ζωή και η καθημερινότητά σου στην υπέροχη ηλικία των 20 κάτι, που διανύεις;
Μακάρι την κάθε μέρα να μπορούσα να την αντιμετωπίζω ως μια καινούρια μέρα, γεμάτη χαρά. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη, να ξυπνάω και να βάζω στόχους. Παρά τα κλεισίματά μου, γενικά, είμαι αισιόδοξος και δυνατός άνθρωπος.

Η πορεία σου ήταν δρομολογημένη; Συμβαίνει σε πολλούς να νιώθουν ότι είναι κάπως προσχεδιασμένα και κυλάνε από μόνα τους, αβίαστα.
Πιστεύω ότι η πραγματικότητα του καθενός, τόσο στα προσωπικά, όσο και στα επαγγελματικά, είναι στο ποια σημεία θα ενώσει. Κάπου θα βρεις πράγματα που συνδέεσαι μαζί τους. Αρκεί να τα δεις. Μπορεί να έχω λοιπόν, κοινά σημεία, που τα πράγματα δεν ενώνονται μεταξύ τους, όμως προσπαθώ να ενώσω ό,τι συνδέεται μαζί μου. Εφόσον, για παράδειγμα, θέλω να κάνς αυτή τη δουλειά, στρέφομαι εκεί και ακολουθώ αυτόν τον δρόμο. Έτσι πάω παρακάτω, εξελίσσομαι.

Έχεις ζήσει καλά;
Ναι, έχω ζήσει πολύ καλά. Ευτυχισμένα, με πολλή αγάπη. Με την οικογένεια, συγγενείς, θείους, φίλους, την γιαγιάκα μου. Δεν είμαστε και πολύ μεγάλο σόι. Επειδή όμως ήμουν μοναχοπαίδι, είχαμε πάντα φίλους στο σπίτι. Μου άρεσε το τζέρτζελο, όμως ήμουν και μοναχικός τύπος.

Μεγάλωσες χωρίς συναισθηματικά κενά δηλαδή.
Είναι ψέματα να πιστεύουμε πως δεν έχουμε κενά. ό,τιδήποτε δεν λειτουργεί καλά, σου δημιουργεί κενό. Αυτό το κενό, εφόσον το αντιλαμβάνεσαι, δεν το αρνείσαι και το αντιμετωπίζεις, σου επιτρέπει να συνεχίσεις την ζωή σου, χωρίς αυταπάτες! Πηγή: Votre de Βeaute