Εβελίνα Νικόλιζα: «Ο μπαμπάς δεν ήθελε να γίνω τραγουδίστρια και του το έφερα μαλακά»
Είναι το τραγούδι στο DΝΑ της λόγω της μητέρας της;
«Μαγεύτηκα από μικρή βλέποντας τους μουσικούς στο σπίτι να κάνουν πρόβες με τη μαμά. Άλλωστε μου αρέσει ο τρόπος ζωής των τραγουδιστών και των μουσικών. Είναι πιο χίπικος.
Δεν ξέρω βέβαια αν η μητέρα μου δεν έκανε αυτό το επάγγελμα αν θα το ακολουθούσα κι εγώ. Μικρή ήμουν τρομαγμένη. Φοβόμουν να πω ότι μεγαλώνοντας θα γίνω τραγουδίστρια. Έκανα μαθήματα κιθάρας και πιάνου, ήμουν στη χορωδία, έκανα μεταγλωττίσει όταν ήμουν 11 χρόνων σε ταινίες της Disney, ήμουν η μικρή αδελφή της Αριελ, επί παραδείγματι, αλλά έλεγα σε όλους ότι δεν θέλω να γίνω τραγουδίστρια. Τελικά μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι είχα ανάγκη να το κάνω αυτό.
Δεν ξυπνάω μισή ώρα νωρίτερα το πρωί για να πείσω τον εαυτό μου να πάει σε μια δουλειά που δεν του αρέσει. Δεν ξεκίνησα ως τραγουδίστρια. Ο μπαμπάς δεν ήθελε να γίνω τραγουδίστρια και του το έφερα μαλακά. Μου έλεγε να σπουδάσω θεωρώντας ότι θα πάω στο πανεπιστήμιο κι εγώ γράφτηκα στη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Μου έκανε πολύ καλό η υποκριτική. Ως παιδί υπήρξα τρομερά ντροπαλή και συνεσταλμένη», λέει η Εβελίνα Νικόλιζα στο Πρώτο Θέμα.
Λογικά η μητέρα της θα στήριξε την επιλογή της.
«Η Μπέσσυ είναι σαν μικρό παιδί. Δεν θα μου έλεγε ποτέ να μην κάνω κάτι και πάντα με στηρίζει στις επιλογές μου, αλλά στεναχωρήθηκε όταν της το ανακοίνωσα. Ήξερε τις δυσκολίες αυτής της δουλειάς. Πλέον κάθε μήνα μένουμε χωρίς δουλειά και πρέπει να βρούμε μια άλλη. Δεν φοβήθηκα ποτέ τη δουλειά όμως. Και σερβιτόρα έχω υπάρξει και σε κομμωτήριο έχω δουλέψει για να καταφέρνω να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη. Το τραγούδι είναι ένας ανταγωνιστικοί χώρος και σε στρεσάρει», καταλήγει.