Τζόυ Μιχαηλίδου: «Ηθελα να στέκομαι στα δικά μου πόδια»
Γιατί δεν παντρεύτηκε ποτέ η Τζόυ Μιχαηλίδου;
«Τον γάμο τον θεωρώ αιώνια δέσμευση και γι' αυτό τρεις φορές που ήταν να παντρευτώ, έκανα πίσω. Μάλιστα, στον πρώτο γάμο την... κοπάνησα τρεις μέρες πριν από την τελετή. Είχαν βγει και τα χαρτιά. Τον δεύτερο τον χάλασα έναν μήνα προτού γίνει και ο τρίτος δεν πραγματοποιήθηκε, διότι ακολούθησα το [Με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο σε θεατρική παράσταση] «στρίβειν διά του αρραβώνος». Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ τις δεσμεύσεις και δεν πιστεύω στην αιώνια πίστη, αφού ακόμη και τότε που ήμουν έτοιμη να παντρευτώ καταλάβαινα κάποια στιγμή ότι ο άλλος δεν ήταν μαζί μου. Οταν ένας άντρας σε ποθεί, σε κοιτάζει και διαστέλλονται οι κόρες των ματιών του. Οταν δεν συνέβαινε αυτό, δεν χρειαζόταν να μου πει ότι δεν με θέλει, τον παράταγα εγώ. Είμαι η νύφη που... το 'σκασε!» τόνισε στην Espresso.
-Ξέρω ότι βρέθηκαν στον δρόμο σου διάσημοι άντρες, που θα μπορούσες να τους εκμεταλλευτείς επαγγελματικά, αλλά δεν το έκανες.
«Υπήρξαν άτομα του θεάτρου -δεν θέλω να πω ονόματα, όσοι ξέρουν... ξέρουν- με τα οποία είχα σοβαρή σχέση, αλλά δεν θέλησα να τα χρησιμοποιήσω στη δουλειά μου, γιατί δεν μου άρεσε αυτού του είδους η καριέρα. Ηθελα να στέκομαι στα δικά μου πόδια. Και εδώ θέλω να τονίσω πως εκείνοι που δεν με ξέρουν καλά μπορεί να φαντάζονται άλλα πράγματα για μένα. Θέλω να πω ότι άλλη είναι η επαγγελματική μου εικόνα και άλλο αυτό που είμαι μέσα μου. Είμαι ρομαντική κατά βάθος.»
-Στη δεκαετία του '80 είχε ακουστεί ότι ήταν ερωτευμένος μαζί σου ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Φαχντ.
«Τι θυμάσαι τώρα! Ήταν ένας κούκλος, πρασινομάτης, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα. Γνωριστήκαμε σε ένα νυχτερινό μαγαζί, όπου χόρευα, και με εντυπωσίασε με τους ωραίους τρόπους του. Έζησα μαζί του ένα παραμύθι, που κράτησε δυόμισι μήνες, δηλαδή όσο ήταν εκείνος στην Ελλάδα. Οταν ετοιμαζόταν να φύγει για το Λονδίνο, όπου ζούσε, μου πρότεινε να τον ακολουθήσω, έχοντας μάλιστα και τα αεροπορικά εισιτήρια στο χέρι. Δεν πήγα μαζί του, γιατί εκτός από το ότι τότε ήμουνα στα καλύτερά μου και είχα πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις, φοβόμουν και τη νοοτροπία των Αράβων. Μιλάμε για άλλη κουλτούρα, άλλη θρησκεία. Παρ’ όλα αυτά, ύστερα από πέντε χρόνια μού έστειλε και πάλι εισιτήρια για να πάω να τον βρω στο Λονδίνο, αλλά δεν πήγα.»
-Κάνεις όνειρα;
«Και κάνω αλλά και βλέπω, μερικά από τα οποία μάλιστα πραγματοποιούνται αυτούσια (γέλια)!»