Νέλλη Γκίνη: «Δεν τρέχω σε εκκλησίες να γονατίζω και να βάζω σταυρούς»

«Όταν έχασα τον πατέρα μου, την μητέρα μου. Τον πατέρα μου τον αποχαιρέτησα και δεν το ξεχνάω ποτέ. Όταν είδα να τον βάζουν κάτω κι ήθελα να πέσω Χριστιανή. Δεν τρέχω σε εκκλησίες να γονατίζω και να βάζω σταυρούς, αλλά πιστεύω πάρα πολύ και η πίστη μου τα τελευταία χρόνια μου δίνει δύναμη. Προσωπικά όμως δεν θα ήθελα να με θάψουν. Είναι δύσκολο γι' αυτούς που μένουν πίσω. Αυτή είναι η επιλογή μου. Σέβομαι, θέλω να με σέβονται. Αγαπώ τους ανθρώπους, κι αν μπορώ να βοηθήσω, θα το κάνω. Έχω τα ελαττώματα μου, εννοείται πως δεν είμαι τέλεια, αλλά πιστεύω ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος» τόνισε στο Χάι.

-Με τη μητέρα σου που έφυγε;

«Όταν έφυγε η μητέρα μου, ήμουν στην Κω με 9 μποφόρ. Σε παράσταση. Κι ενώ ήρθε ο Θύμιος Τάγαρης με τα εισιτήρια Κω-Αθήνα-Κέρκυρα, γιατί εκεί την πήγανε και να επιστρέψω Κω, είχε απαγορευτικό και δεν μπόρεσα να πάω ν' αποχαιρετήσω τη μάνα μου. Και καλύτερα τελικά. Την θυμάμαι όπως την άφησα. Ενώ τον πατέρα μου τον είδα. Από τότε έπαθα ένα τραυματικό σοκ. Δεν πάω σε κηδείες γιατί δεν το ξεπερνώ εύκολα. Το κουβαλάω στο πετσί μου. Πήγα σε έναν δυο ανθρώπους που αγαπούσα πολύ πέρα από συναδέλφους όπου θεωροί απαράδεκτο το σόου που γίνεται. Με τα μαύρα γυαλιά, δηλώσεις και να σκουντιόμαστε αν θα έρθει το κανάλι. Συγγνώμη, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Δεν το άντεχα. Τιάρα πηγαίνω, ανάβω ένα κεράκι, προσεύχομαι, κάποια στιγμή τους έχω δίπλα μου. Στα δύσκολα. Και στην Έλενα Ναθαναήλ που ήταν φιλαράκι μου, θυμάμαι πόσο τρελάθηκα όταν έμαθα από την τηλεόραση πως «έφυγε», όταν μια βδομάδα πριν που ήταν στο Μετροπόλιταν της είχα στείλει μήνυμα και μου είχε πει πως ήταν όλα καλά και θα έβγαινε από το νοσοκομείο.»