«Στην Βουγιουκλάκη χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα»

Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου όταν τους ανακοίνωσες ότι θα γίνεις ηθοποιός;

«Ο πατέρας μου, επειδή με θεωρούσε ένα άβουλο και χαμηλών τόνων παιδί και πίστευε ότι το θέατρο είναι μια ζούγκλα, φοβήθηκε ότι θα με φάνε ζωντανό. Δεν ήξερε όμως τι δύναμη έκρυβα μέσα μου. Γιατί ο κάθε άνθρωπος κρύβει μια δύναμη που ο άλλος δεν τη γνωρίζει. Και φυσικά αυτή τη ζούγκλα, έτσι όπως την περιγράφουν, εγώ δεν την έχω δει στα τόσα χρόνια καριέρας μου. Ο πατέρας μου, λοιπόν, μου είπε: «Θα φύγεις από το σπίτι αν ασχοληθείς με το θέατρο». Ακραίες αντιδράσεις. Η σκέψη τότε άρχισε να απομακρύνεται από το μυαλό μου αλλά, επειδή τα πάντα είναι γραμμένα, εκείνη την εποχή η αδερφή μου με πήγε να δούμε μια παράσταση της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ηταν... ιεροτελεστικό να περιμένεις αυτόγραφο από τη Βουγιουκλάκη! Στην ουρά που περίμενα, λοιπόν, με τα πιτσιρίκια, γυρίζει, με κοιτάει και μου λέει: «Τι όμορφο που είσαι εσύ μικρέ, κάτσε στην άκρη, θέλω να σε δω». Αυτό ήταν! Με πήρε κοντά της στο επόμενο έργο. Επειδή ήμουν ένα ξανθό αγόρι, έκανα έναν Γερμανό πιτσιρικά στο «Καμπαρέ».

Πώς κάμφθηκαν οι αντιρρήσεις του πατέρα σου;

«Πήρε η ίδια η Αλίκη τον πατέρα μου και του ζήτησε να είμαι μαζί της. Την είχα ενημερώσει και του είπε τη... μαγική κουβέντα: «Θα του βάζω ένσημα και θα τον στέλνω με τον οδηγό το βράδυ σπίτι». Επειδή ήμουν 17 χρόνων, έτσι κι έγινε. Σ’ αυτή τη γυναίκα χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα»

Θυμάσαι τον πρώτο σου μισθό;

«Ο πρώτος μου μισθός, σε ηλικία 17 χρόνων, ήταν από το θέατρο Αλίκη. Όταν πήρα τα λεφτά στα χέρια μου, το πρώτο πράγμα που είπα ήταν: «Δεν γίνεται να είμαι δίπλα στη Βουγιουκλάκη, να ζω αυτό το όνειρο και να πληρώνομαι κιόλας». Αυτό είπα μέσα μου» αποκάλυψε στην espresso ο Μάκης Δελαπόρτας.