Ανθή Ευστρατιάδου: Όλα όσα είπε για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη»

Τι σημαίνει για εσάς το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη»;

«Ότι επιβραβεύονται οι κόποι μου και η παράσταση. Την πίστεψα πολύ κι αισθάνθηκα περήφανη και μεγάλη τιμή για τη διάκριση, μια διάκριση που τη μοιράζομαι με Όλους τους συντελεστές. Με το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ θα πληρώσω τα ενοίκια που χρωστάω. Κι επειδή μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια, ίσως κάνω κι ένα ταξίδι»

Ενηλικιωθήκατε υποκριτικά μέσα σε ομάδες. Έχει ανάγκη η εποχή μας το πνεύμα της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης;

«Έως έναν βαθμό υπάρχει ομαδικότητα κι αλληλεγγύη. Είναι θετικό αυτό, από το πολύ απλό, το να βρίσκεσαι με φίλους σου και να συζητάς για πολιτικά και κοινωνικά θέματα μέχρι στο σημείο που γίνονται ζυμώσεις και προσπαθούν όλοι από κοινού για πράγματα που πιστεύουν»

Τώρα με τους πρόσφυγες πολύ άνθρωποι βοήθησαν... Πώς έχει εγγραφεί μέσα σας όλο αυτό που συμβαίνει με το προσφυγικό ζήτημα;

«Με ταράζει πάρα πολύ. Το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με κάτι που είναι τρομακτικά παράλογο σε ανθρώπινο επίπεδο. Εκεί καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις, υπάρχουν άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους... Πολλοί άνθρωποι, όπως κι εγώ, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας έχουμε στραφεί προς τα μέσα. Αισθάνομαι ότι ζω σε ένα απόλυτο άγχος. Κλείνομαι στον εαυτό μου, και κάποιες στιγμές συνειδητοποιώ τι κάνω, πού βρίσκομαι, σε τι περιβάλλον ζω. Προσδιορίζοντάς το χρονικά, μπορώ να πω ότι μετά το δημοψήφισμα στράφηκα προς τα μέσα».

Γιατί λειτούργησε τόσο καθοριστικά για εσάς;

«Ήταν κάτι που η γενιά μου δεν είχε ξαναζήσει. Μας δόθηκε η ευκαιρία να πάρουμε μια θέση και βιώσαμε την εμπειρία ότι η θέση που πήραμε δεν είχε καμία σημασία. Αρα με έναν τρόπο αμφισβητείται η έννοια της δημοκρατίας. Είδαμε πως τα πράγματα αλλάζουν. Δεν ξέρω εάν στην πραγματικότητα ήταν αλλιώς και δεν το είχαμε αντιληφθεί ή άλλαξαν μετά.» εξήγησε στο Έθνος της Κυριακής.