Αθηναϊκή Κομπανία: «Ρεμπέτης γεννιέσαι. Ρεμπέτης δεν γίνεσαι»

Πιστέψατε ποτέ ότι ήρθε η διάλυση της Αθηναϊκής Κομπανίας;

Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας. Η κρίση μάς έχει φέρει σε πολύ δύσκολες στιγμές. Το παλέψαμε όμως και μέχρι στιγμής έχουμε καταφέρει να συμπορευόμαστε.

Ποιο τραγούδι σας είναι αυτό που ξεχωρίζετε;

Είναι πολλά τα τραγούδια που έχουν ξεχωρίσει. Εμείς όμως θα αναφερθούμε σε δυο, σε ένα παλιό και σε ένα δικό μας, σε μια επανεκτέλεση και σε ένα καινούριο τραγούδι και διαλέξτε εσείς ποιο από τα δυο σας αρέσει. Το ένα είναι το «Αργά Αργά» το «Κουρασμένο βήμα σου» δηλαδή, των Κώστα Βίρβου και Μπάμπη Μπακάλη και το άλλο «Η ζωή μας τελειώνει καφενείο και ταβέρνα» του Δημήτρη Χατζηδιάκου.

Πως ήταν οι ρεμπέτες των περασμένων δεκαετιών που αναφέρετε στα τραγούδια;

Αυτοί οι άνθρωποι που πολλούς από αυτούς τους γνωρίσαμε, ήταν όπως και τα τραγούδια τους, αυθεντικοί.

Πείτε μας ένα περιστατικό που σας συνέβη στην σκηνή;

Παίζαμε στα «Εννέα Όγδοα» στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ένα βράδυ και το μαγαζί ήταν γεμάτο κόσμο όταν έπεσε το ρεύμα στην περιοχή. Πήραμε τις καρέκλες και κάτσαμε μαζί με τον κόσμο και έγινε μια μαγική βραδιά. Το τι τραγούδια και πόσα ακούστηκαν εκείνο το βράδυ… Δεν ξεχνιέται ποτέ αυτό.

Νέα παιδιά αγαπούν τη ρεμπέτικη μουσική;

Ναι, τα νέα παιδιά το αγαπούν το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Όλοι οι χώροι που παίζονται ρεμπέτικα και λαϊκά είναι γεμάτοι νέα παιδιά. Και στην «Αστροφεγγιά» που παίζαμε εμείς ερχόντουσαν νέα παιδιά και μας ζητούσαν μάλιστα να ακούσουν σημαντικά ρεμπέτικα τραγούδια.

Αν γυρνούσατε το χρόνο στο ξεκίνημα της καριέρας σας θα περιμένατε αυτή την εξέλιξη;

Αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω εμείς πάλι θα παίζαμε, πάλι θα αγαπάγαμε, πάλι θα γουστάραμε αυτά τα τραγούδια, για αυτό είμαστε σίγουροι. Πάλι θα γράφαμε τα δικά μας τραγούδια, αλλά δεν θα μπορούσαμε να προβλέψουμε την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα, αυτές τις μεγάλες συνεργασίες με το Γιώργο Μητσάκη, τη Χαρούλα Αλέξιου, το Γιώργο Σαρρή, την Ελένη Βιτάλη, τον Γιάννη Πουλόπουλο, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τη συναυλία στη Θεσσαλονίκη, τις συναυλίες του Λυκαβηττού, τη συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο, τα μαγαζιά τα αμέτρητα που παίξαμε και τραγουδήσαμε και γλεντήσαμε μαζί με τον κόσμο. Αυτά τα πράγματα δεν προβλέπονται. Απλά υπάρχει λόγος που γίνονται.

Ρεμπέτης γεννιέσαι;

Ρεμπέτης γεννιέσαι. Ρεμπέτης δεν γίνεσαι, δεν είναι κάτι που σπουδάζεις, ή το έχεις ή δεν το έχεις, δήλωσαν στο Καρφί.