Νίκη Γρανά: «Έχω... έρωτα με τη μουσική, είναι η ζωή μου»

«Παίζω πιάνο από επτά ετών. Είχα το ερέθισμα μέσα στο σπίτι. Ο πατέρας μου παίζει μουσική, είναι αυτοδίδακτος, η αδελφή μου είναι εννιά χρόνια μεγαλύτερή μου οπότε είχε ξεκινήσει ήδη το ωδείο, μάλλον το έβλεπα και με είχε «τραβήξει» από μικρή. Ημουν είκοσι χρονών και τραγούδησα σε ένα μαγαζί στους Αγίους Αναργύρους δίπλα στον Μάνο Ξυδούς. Μικρότερη, ακολουθούσα την αδελφή μου η οποία έπαιζε ακορντεόν και πιάνο στους «Πυξ Λαξ» και επειδή ήμουν μεγάλη θαυμάστριά τους πήγαινα συνέχεια και τους έβλεπα. Ο Μάνος μου έλεγε «Ανέβα και εσύ, κάνε φωνητικά». Ετσι ξεκίνησε. Συνεργάστηκα με τους «Πυξ Λαξ» στο reunion, το 2011. Στη συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο μου «κόπηκαν» τα πόδια. Από τις φωνές του κόσμου, ήταν περίπου 80.000, δεν ακούγαμε τι παίζαμε. Ηταν μαγική στιγμή» τόνισε στο TV Έθνος.

Η υποκριτική μπήκε στη ζωή της Νίκης τυχαία. «Επειδή είμαι ντροπαλή, σκέφτηκα ότι θα μου έκανε καλό έστω και στη σκηνική παρουσία. Είχα πάει μόνο σε δυο κάστινγκ γιατί δούλευα σαν μουσικός. Τελικά με επέλεξαν να παίξω στα «Κλεμμένα Όνειρα»»