Κατερίνα Ευαγγελάτου: Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ήταν σε ηλικία έξι ετών

Η πρώτη ανάμνηση θεάτρου που έχει είναι από την Επίδαυρο. Πήγε μηνών πρώτη φορά, όπως λέει! Εμφανίστηκε «επισήμως» επί σκηνή ως ηθοποιός σε ηλικία έξι χρόνων στους «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου, στην επανάληψη της παράστασης το 1985. Σε μια παράσταση στο Αρχαίο Ωδείο Πάτρας, που έπρεπε να βρουν ένα παιδάκι για τον βουβό ρόλο του έργου, ζήτησε μόνη της να παίξει. Εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί με τη μητέρα της. Μια ανάμνηση που, όπως λέει, είναι ιδιαίτερα έντονη ακόμα.

Ο Λευτέρης Βογιατζής δεν της έδινε συμβουλές ως ειδήμων. «Αυτοί οι άνθρωποι, ο πατέρας, μου, ο Λευπέρης, δεν θα σου έλεγαν ποτέ ως αυθεντία "άκου εμένα". Μόνο αν τους ρωτούσες και μέσα από διάλογο ξετυλιγόταν κάτι. Μαιευτική. Δεν σου επέβαλλαν κάτι. Γι' αυτό και ήταν τόσο σπουδαίοι» εξήγησε στην Κυριακάτικη Ελευθερία η Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει εγκληματολόγος. Έφταιγαν τόσο τα παράξενα παραμύθια που της διάβαζε η γιαγιά της, όσο και τα παραμύθια που έπλαθε ο πατέρας της, Σπύρος Ευαγγελάτος και είχαν πάντα ένα μυστήριο μέσα τους. Μετά της άρεσε η αρχαιολογία. Για έναν χρόνο στην εφηβεία της πέρασε μια φάση αμφισβήτησης, λέγοντας πως θα γίνει τεχνοκράτισσα, θα ασχοληθεί με τη διαφήμιση. Τελικά, διάβασε ως σπασικλάκι όπως λέει, και πέρασε στη Φιλοσοφική, όπου κόντεψε να τρελαθεί από τη βαρεμάρα. Έδωσε εξετάσεις και μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου και ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές θεάτρου στο Λονδίνο και μετά στη Μόσχα.

«Είναι ένα τεράστιο δώρο για τον σκηνοθέτη. Γιατί μπορείς ν’ ανοίξεις εντελώς διαφορετικά πεδία, να το δεις ως κωμωδία, τραγωδία, παρωδία, ειρωνικό δράμα. Ως όλα αυτά μαζί. Εγώ όταν το διάβασα πρώτη φορά έπαθα αυτό που λέω ‘’ωχ, αυτό είναι, το θέλω΄΄. Σπάνια μου συμβαίνει αυτό το συναίσθημα» είπε για την «Άλκηστη» του Ευρυπίδη.