Μαρία Ναυπλιώτου: «Ποιος δεν έχει σπαράξει από έρωτα; Όλοι µας κάποια στιγµή»

«Του έρωτα µέγα κακό σπαράζει τους ανθρώπους», λέει ένας στίχος του ποιητή, µεταφρασµένος από τον Γιώργο Χειµωνά...

Ποιος δεν έχει σπαράξει από έρωτα; Όλοι µας κάποια στιγµή. Είναι τόσο σπουδαίος και µεγάλος ο έρωτας, που µπορεί να σε κάνει να πετάξεις, αλλά και να τσακιστείς άγρια άλλες φορές. Τι να κάνεις; Να του γυρίσεις την πλάτη µε τη σκέψη ότι µπορεί κάποια στιγµή να πονέσεις; Ζωή είναι αυτή; Όχι! Πρέπει να είναι ανοιχτός κανείς στον έρωτα, να ζει την περιπέτειά του, να πλουτίζει από αυτή, έχοντας όµως στον νου όσα έµαθε στη διαδροµή από τις όποιες εµπειρίες απέκτησε από αυτόν. Το να φοβάται κανείς να πληγωθεί ξανά και να απέχει, του στερεί τη µέθεξη που νιώθει µέσα σε έναν έρωτα, του στερεί τη χαρά, την απόλαυση, αλλά και την πληρότητα που νιώθει σε µια σχέση ουσίας. Οσο για τον πόνο; Μεγαλώνοντας και µε τις εµπειρίες που έχεις αποκτήσει, πονάς όταν πέφτει η αυλαία ενός έρωτα, αλλά δεν διαλύεσαι όπως όταν διαλυόσουν σε µικρότερη ηλικία... Πέφτεις πιο µαλακά.

Σε έχουν απατήσει ποτέ;

Νοµίζω πως δεν µε έχουν απατήσει. Μπορεί να έχει συµβεί και να µην το έχω µάθει... Εγώ, πάντως, δεν έχω απατήσει σίγουρα. Ποτέ. Από σεβασµό σε όποιον ήµουν δίπλα. Και έχω την αίσθηση ότι µε σεβάστηκαν και εµένα. Ισως γιατί ποτέ δεν µου άρεσαν οι ελεύθερες σχέσεις. Όταν κάποιος είναι µαζί µου, είναι µαζί µου ολοκληρωτικά. Όπως κι εγώ µαζί του.

Ζηλεύεις όταν είσαι σε µια δυνατή σχέση, Μαρία;

Ζηλεύω, αλλά µε µέτρο. ∆εν µπαίνω στη διαδικασία να ψάξω κινητά, να φτιάξω σενάρια στο µυαλό µου. ∆εν το έκανα ποτέ.

Θα σε έχουν ζηλέψει υποθέτω. Και πολύ...

∆εν δίνω δικαιώµατα, αλλά, ναι, µε ζήλεψαν.

Τι θα ήταν ικανό να σε πληγώσει πιο πολύ από την απιστία;

Η έλλειψη σεβασµού, η έλλειψη εκτίµησης, το να µη µου δίνει ο άλλος τον χώρο που θα ήθελα, το να µην υπάρχει ισοτιµία στη σχέση, να µην µπορεί κάποιος να σηκώσει το βάρος µιας ουσιαστικής και γερής σχέσης.

Πίστεψες ποτέ στο «για πάντα» σε έναν έρωτα;

Το «για πάντα» είναι όµορφο να το λέµε... Στην πράξη µοιάζει δύσκολο - άλλωστε τι διαρκεί για πάντα; Σηµασία για µένα έχει να ζεις την κάθε µέρα µε όλο σου το είναι, µε όλη σου την ύπαρξη, να µην αφήνεις τον χρόνο να φεύγει, να ζεις στο µέγιστο αυτό που σου έχει δοθεί... Καλό θα είναι να έχεις κάποιον δίπλα σου, να πηγαίνεις χέρι-χέρι µε τον άλλο ως τα γηρατειά σου.

Που δεν συµβαίνει εύκολα, δυστυχώς...

Είναι σπάνιο, δυστυχώς. Πολύ σπάνιο...

Εχεις βρει έναν άνθρωπο να περπατάτε χέρι-χέρι αυτόν τον καιρό και να σε κάνει να πιστέψεις στο «για πάντα»;

Αν τον είχα βρει, µάλλον θα προχωρούσα µαζί του χέρι-χέρι για πάντα (σ.σ.: χαµογελάει). Είχα εµπειρίες πολύ ουσιαστικές και ευελπιστώ να έχω κι άλλες στο µέλλον...

Πηγή: Real