Η εξομολόγηση του Πάνου Σουπιάδη: «Ξεπέρασα την κακιά αρρώστια. Ζω 10 χρόνια και είμαι καλά»

Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Λάρισα. Ο ηθοποιός μίλησε το Χάι για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του, αλλά και για το πρόβλημα της υγείας του.

Σε συναντάμε στη Λάρισα. Μένεις εκεί τα τελευταία χρονιά;

«Βρέθηκα εδώ πριν πέντε χρόνια. Με είχε καλέσει μια θεατρική ομάδα, να σκηνοθετήσω ένα έργο. Νόμιζα ότι θα πάει πέντε ή δέκα παραστάσεις, και έφτασε τις 67. Άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά, και έφτασα να χάνω πέντε έργα. Αυτό σημαίνει, ότι νια μένα κάτι γίνεται εδώ καλλιτεχνικά»

Έχεις κάνει και ένα θέατρο;

«Είναι θεατρική ομάδα. Έχω μια δική μου και η άλλη είναι σε συνεργασία με δυο θέατρα, Παίζω οπωσδήποτε ένα έργο τον χρόνο και κάνει εξήντα παραστάσεις»

Δεν ήταν δύσκολο να φύγεις από Αθήνα και να πας Λάρισα; .

«Οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου, είναι δύσκολο. Υπάρχει βαθμός δυσκολίας. Αλλά όταν το αγαπάς, δεν σε πειράζει τίποτα κοιτάς τη δουλειά σου και δε σε ενδιαφέρει τίποτα από το περιβάλλον. Ηθοποιός είναι για μένα ένα κι ας μιλάνε για επιτυχημένους και αποτυχημένους. Είναι αυτοί που δουλεύουν και αυτοί που δεν δουλεύουν, αλλά είναι οι ηθοποιοί. Αν όμως είμαι επαγγελματίας, οφείλω να σέβομαι ιόν χώρο μου, το περιβάλλον μου και πολλές φορές να το προστατεύω. Προσπαθώ να δείχνω την καλύτερη εικόνα, άσχετα αν υπάρχουν και κάποιοι που δεν το κάνουν. Αυτό γινόταν καιτα παλιά χρόνια. Ήταν αυτοί που παίζανε στις βιντεοκασέτες και α ίδιοι μουρμούριζαν διάφορα. Κι έλεγα «Ρε παιδιά, αν εσείς που πληρώνεστε από αυτό που κάνετε, λέτε τέτοια πράγματα, τι θα λένε οι απ’ έξω. Αν δεν σου αρέσει, κάτσε σπίτι σου. Αυτή είναι η δουλειά, αυτό είναι το μπατζετ. Με ενοχλεί πολύ που βγαίνουν σήμερα ηθοποιοί και λένε πως δεν έπαιξαν στο βίντεο. Εντάξει ρε παιδιά,. 2.500 βιντεοκασέτες, πείτε πως τις έκανα ενώ, να τελειώνουμε. Βίντεο κάνανε όλοι. Από τον καλύτερο, μέχρι τον χειρότερο»

Πώς αισθάνεσαι που βλέπεις να μεγαλώνουν γενιές και να αγαπάνε τα παιδιά αυτών που εσύ μεγάλωσες;

«Αυτή είναι η ανταμοιβή μου. Μερικά πράγματα είναι χωρίς λεφτά. Τώρα πια δεν παίζω βλέπεις τι απήχηση υπάρχει. Κάποια στιγμή είχα αρρωστήσει και βρέθηκα με έναν μεγάλο τραγουδιστή. Κάναμε κάποιες θεραπείες μαζί. Τον ρώτησα πώς ξέφυγε από την εποχή που υπήρχε η δικτατορία και οι δυσκολίες. Μου είπε πως μετά ήταν χειρότερα, γιατί το σύστημα δεν έπαιζε τα τραγούδια. Ξεχώρισε σιγά σιγά, γιατί μέσα από τα μπαράκια και τα κλαμπάκια, τραγουδιόταν τα τραγούδια του. Δεν θέλω να πω το όνομα του. «Πότε Βούδας, πότε Κούδας» ήταν η μεγάλη του επιτυχία. «Έφυγε» από τη ζωή. Έχω μια φωτογραφία στο facebook με μένα, τον Δεμίρη και τον Ψάλτη. Δεν θα πω πού το είχα εγώ, αλλά το είχαμε σε τρία διαφορετικά σημεία. Μετά από αυτό ζω δέκα χρόνια και . είμαι καλά. Καμιά φορά σταματάς γιατί πρέπει να σταματήσεις και άλλες φορές δεν θες να σταματήσεις, αλλά κάτι σε σταματάει. Θα μπορούσα να συνεχίσω»

-Αποφάσισες όμως να κοιτάξεις την υγεία σου

«Ο άνθρωπος καταπονείται. Έχω εντοπίσει ένα δυο πράγματα για το τι συμβαίνει στους ηθοποιούς και φεύγουν. Είναι το άγχος και ο συνεχής αγώνας να κατακτήσεις του σανίδι, αλλά και να παραμείνεις. Και τα φώτα χάνουν κακό. Οι προβολείς έχουν μεγάλη ακτινοβολία κι αυτό πολλοί δεν το ξέρουν. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια. Μετά είδα τα χρήματα, την δόξα και τελικά, συνειδητοποίησα τι είναι η ζωή. Να περνάς καλά, να έχεις υγεία, ψυχική ηρεμία, να μην έχεις απωθημένα, να σέβεσαι τους πάντες και τα πάντα. Κάποια στιγμή είπαν για μένα σε μια θεατρική ομάδα «Α ήοθε στη Λάρισα ο κομπάρσος» κι έφτασε στα αυτιά μου. Απάντησα «Δεν ξέρω από ποια σπηλιά έχει βγει αυτός που το είπε, αλλά είναι τιμή μου να με λέει κομπάρσο, γιατί όλες οι μεγάλες ταινίες, γίνανε με χιλιάδες κομπάρσους».

Η διαφορά είναι πως κάποιοι από αυτούς δηλώνουν πως είναι ηθοποιοί και νομίζουν πως έφτασαν. Κανείς δεν φτάνει παρά μόνο όταν το κοινό σε χειροκροτεί συνεχόμενα. Αν παίξω με έναν ηθοποιό της τηλεόρασης και είμαστε δυο ώρες στη σκηνή. θα τον καταπιώ. Το ξέρουν και γι' αυτό δεν με παίρνουν. Όσο πιο καλός ηθοποιός είσαι, τόσο πιο άνεργος θα μείνεις. Αυτή είναι η τιμωρία του ταλαντούχου»

Τι άλλο κάνεις στη Λάρισα; Πώς περνάς τον χρόνο σου;

«Με το ποδήλατο μου, γυμναστική με τους φίλους, παρέες, βόλτες, ελευθερία. Δεν έχω περιορισμούς. Είμαι χωρισμένος με δυο παιδιά, έχω έναν πετυχημένο γάμο κι ένα πετυχημένο διαζύγιο»

-Δεν ήξερα αν ήθελες να μου πεις για προσωπική ζωή και δεν ρώτησα.

«Μιλάω για τα πάντα. Με δυο λόγια. Δεν χρειάζεται να φας δυο κιλά σοκολάτα για να καταλάβεις τη γλύκα. Δεν ντρέπομαι. Δύσκολα πεινάνε όλα τα σπίτια. Όλοι έχουν κάποιον άρρωστο μέσα στο σπίτι. Περνάμε δύσκολα, αλλά το θέμα είναι να μη το βγάζουμε αυτό προς τα έξω σαν μόδα»