Στέλλα Κονιτοπούλου: «Βρίσκομαι στο χώρο αυτό από 11 χρόνων και μετράω 31 χρόνια πορείας»
Κάποτε, κάθε χρόνο ο καλλιτέχνης έκανε κι ένα δίσκο, τώρα είναι ζήτημα να κάνει ένα τραγούδι το χρόνο.
«Είχα να κάνω καινούργια δουλειά από το 2011. Τα 6 χρόνια αυτά μάζευα υλικό και είχα μία λαχτάρα να ξανακάνω καινούργια πράγματα. Ηρέμησα σκέφτηκα, ήθελα να επιστρέψω και μου ήρθε τη σωστή στιγμή. Βρίσκομαι στο χώρο αυτό από 11 χρόνων και μετράω 31 χρόνια πορείας. Μικρό κοριτσάκι τραγουδούσα ερασιτεχνικά πολλά χρόνια, αλλά κάθε φορά είναι σαν να ξεκινάω από την αρχή. Το αγαπάω πολύ, δεν έχει όρια, ήταν το όνειρο μου» τόνισε στο Λοιπόν η Στέλλα Κονιτοπούλου.
- Αυτό μόνο ονειρευόσουν να κάνεις;
«Ναι, δεν ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Δεν τελείωσα το σχολείο, πήγα μέχρι την Γ Γυμνασίου και θυμάμαι ότι όταν ήταν να δώσω εξετάσεις στο Λύκειο, μου είχε πει η μαμά μου; «Αν δεν περάσεις, θα βγεις στο τραγούδι... Άντε γιατί με έχεις τρελάνει...». Έτσι, δεν έγραψα καλά στα μαθηματικά και δεν πέρασα.»
- Το έκανες επίτηδες;
«Επίτηδες το έκανα, αφού είχα ξεκινήσει 1 χρόνο πριν να πηγαίνω στο μαγαζί που είχε η οικογένεια μου, όλοι οι Κονιτοπουλαίοι, στο τέρμα Πατησίων, το «Μουράγιο», έτσι λεγόταν. Έλεγα το «Μεγάλη στιγμή», της Μπέσης Αργυράκη. Έκανα μαθήματα ορθοφωνίας στο Εθνικό Ωδείο. Από το μαγαζί έφευγα 12:00 το βράδυ, γιατί έπρεπε να πάω το πρωί στο σχολείο, κι αυτό δεν μου άρεσε, δεν ήμουν καλή μαθήτρια, βαριόμουν να ασχοληθώ. Αν αποφάσιζα να ασχοληθώ, θα περνούσα και χωρίς διάβασμα, αλλά δεν ήθελα το σχολείο, ήθελα να γίνω τραγουδίστρια.»