Γιώργος Γιαννόπουλος: «Στο χωριό μου είχα τη συμπεριφορά και το τουπέ ενός Εγγλέζου λόρδου»

Αναζητούσες την αναγνωρισιμότητα; Ήταν στόχος σου η δημοσιότητα και ό,τι συνεπάγεται μέσα απ’ αυτήν;

«Όποιος δεν το παραδέχεται, είναι βλάκας, για να μια χρησιμοποιήσω την άλλη λέξη (γελάει)! Στο χωριό ήμουν ένα περίεργο παιδάκι. Είχα τη συμπεριφορά και το τουπέ ενός Εγγλέζου, λόρδου. Ξύλο δεν έφαγα ποτέ από τους δασκάλους μου. Διάβαζα μόνο 10 λεπτά τη μέρα και-κατόπιν πήγαινα και έπαιζα. Ήμουν ο πρώτος μαθητής στο σχολείο. Δεν έδωσα ποτέ το δικαίωμα να πει κανείς το-.παραμικρό στη μικρή μας κοινωνία. Γεννήθηκα καλλιτέχνης ήθελα να είμαι κάτι το διαφορετικό και να ξεχωρίζω οίο χωριό μου. Άρα δεν θα σου πω ότι δεν μου άρεσε η αναγνωρίσιμοι ήτα και η διάκριση, αλλά δεν ήταν και, ο πρωταρχικό; μου στόχο;: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωποι σήμερα που παλεύει για την τιμή των όπλων, Αν γυρνούσες και κοιτάζει πίσω, θα φανταζόσουν αυτή την πορεία; «Ναι, ήμουν σίγουρο; κάποια στιγμή γι' αυτήν!», δήλωσε στο full life.