Χατζηγιάννης: «Επώδυνη και βασανιστική η περίοδος που ζεις με το στίγμα»

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης σε μια σπάνια συνέντευξή στο ένθετο «Κ» της Καθημερινής, άνοιξε την καρδιά του και αναφέρθηκε στην περιπέτεια που είχε με τις φορολογικές του υποθέσεις και εξήγησε πόσο του κόστισαν.

«Αυτό που πέρασα με τα φορολογικά μου προκάλεσε μια καθήλωση πρωτόγνωρη. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να σεβαστώ την δικαιοσύνη και να περιμένω. Αυτό όμως που δεν μπορούσα να φανταστώ ήταν το πόσο επώδυνη και βασανιστική είναι αυτή η περίοδος που ζεις με το στίγμα. Πόσο γερό στομάχι και υπομονή πρέπει να έχεις για να το αντέξεις. Εξελίχθηκε σε μια περίοδο ιδιαίτερης ενδοσκόπησης και είδα ότι ακόμα και σε τόσο ακραίες καταστάσεις υπάρχει μία ευλογία. Ωριμάζεις, γνωρίζεις τα όρια σου, βλέπεις ποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά δίπλα σου και μέσα στο συνονθύλευμα αυτό της περιδίνησης γράφεις και ένα τραγούδι… Έχω την αίσθηση ότι πυροδοτήθηκε ένας ορυμαγδός συκοφαντίας που με ξεπερνούσε και ήταν άμεσα επιβαρυντικός και για την ζωή μου, και για την δουλειά μου. Κανείς δεν θέλει να αισθάνεται απόκληρος μιας κοινωνίας που αγαπάει και τον έχει αγκαλιάσει. Ήταν ένα συναίσθημα πλήρους αποκοπής από τα πάντα, ένα είδος εξορίας» δήλωσε και συνέχισε: «Υπήρχαν διαστήματα που ένιωθα και περίεργα βλέμματα, και εχθρικές συμπεριφορές, κάτι που δεν αντιμετωπιζόταν εύκολα, με αποτέλεσμα να γίνω ακόμη πιο εσωστρεφής και να κλειστώ ακόμη περισσότερο στο σπίτι. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ότι μπορώ να χάσω τον έλεγχο, αλλά ένα ένστικτο και μια μυστηριώδης δύναμη με βοηθούσαν να διατηρώ την ισορροπία. Όταν τα πάντα (η εποχή, το περιβάλλον, η ηλικία) προσπαθούν να σε πείσουν ότι όλα είναι σωστά και κάτι μέσα σου κλωτσάει. Δεν θέλω να ρίξω την ευθύνη σε τρίτους, γιατί πάντα εμείς κάνουμε τις επιλογές μας. Αλλά δεν υπήρχαν η ωριμότητα και η γνώση. Σε κάθε περίπτωση αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις. Το τίμημα που εγώ αισθάνομαι ότι πλήρωσα είναι ότι απομακρύνθηκα από την καλλιτεχνική μου ουσία, που είναι η μουσική. Εγώ διαβάζω, γράφω μουσική. Όλα αυτά τα απεμπόλησα, έφυγα προς μία πιο εύκολη επιλογή. Δεν γίνεται να περάσεις το ποτάμι και να μην βραχείς».