Γιάννης Σπανός: «Όταν βγαίνω από το σπίτι μου είμαι ο Γιάννης»

Η επαγγελματική σας πορεία επηρέασε την προσωπική σας ζωή;

«Όλη μου η προσωπική ζωή και ο τρόπος ζωής μου είναι η μουσική και τα φυτά. Ασχολούμαι με αυτά πολύ. Μου αρέσουν πολύ οι παρέες, τα ταβερνάκια, δεν μου αρέσουν οι δημόσιες εμφανίσεις, θέλω να ξεχνάω ότι κάνω αυτό το επάγγελμα και ότι έχω αυτό το όνομα. Ξεχνάω το όνομα μου, δεν το υπολογίζω. Όταν βγαίνω από το σπίτι μου, λέω: «Κλειδώνω το Σπανός και βγαίνει ο Γιάννης».

Δεν έπρεπε να, συμβαίνει το αντίθετο;

«Τότε θα ήμουν ψώνιο. Μπορώ να λειτουργήσω ως Γιάννης. Όταν ήρθα από τη Γαλλία, είχα ένα μούσι, το οποίο ήταν χαρακτηριστικό. Τώρα το αφήνουν όλοι, είναι πια της μόδας. Τότε το είχα μόνο εγώ και κανένας άλλος και μου έλεγαν: «Βρε τον χάλια, κοίτα τον πώς είναι, που έχει το μουσάκι» μιλάμε γιο τη δεκαετία του '60. Σιγά-σιγά άρχισαν να γνωρίζουν το όνομα μου, οπότε έκοψα το μούσι για να περνάω, απαρατήρητος. Έτσι αισθανόμουν πιο πολύ ο εαυτός μου, αλλιώς θα κοκορευόμουν και δεν το ήθελα. Έψαχνα να βρω κι εγώ ένα... καλάμι να καβαλήσω, αλλά δεν έβρισκα ούτε ένα, ήταν όλα μεταχειρισμένα. Αυτό που μου λείπει είναι το ότι δεν είμαστε όλοι σε καλή κατάσταση και θα ήθελα να υπάρχει μια ισορροπία σε όλο τον κόσμο. Αισθάνομαι ενοχή, αν περνάω καλύτερα από καλύτερα από κάποιον άλλο» εξήγησε στο Λοιπόν.