Δημήτρης Παπαδημητρίου: Όλα όσα του δίνουν δύναμη

Τι σου δίνει δύναμη;

Αριστοτελικά απαντώντας αυτό που μπορεί και να σε σκοτώσει, αυτό μόνο μπορεί και να σε αναστήσει. Η οικογένεια μου. Οι σχέσεις ζωής μου. Η μουσική και η τέχνη γενικά. Οι φίλοι μου. Το ευρύ κοινό στο μακρό χρονικό διάστημα, αυτό με το οποίο θέλω μόνο αληθινή σχέση να έχω. Και σε αυτό δεν απέκρυψα τη μυασθένεια όταν δεν πήγα να παίξω στη συναυλία του Θέμη Αδαμαντίδη, όπως είχα υποσχεθεί. Δεν θα του άρεσαν οι σάλτσες. Η γνώμη των δέκα σπουδαίων ανθρώπων που εκτιμώ, είχα πει κάποτε. Νομίζω ότι τώρα αυτοί έμειναν πέντε-έξι. Η μουσική μου. Την απέφευγα έως πρόσφατα. Ο. Μάνος με είχε προτρέψει να την ακούω και να την αναλύω ώστε να μη μένω στάσιμος και επαναλαμβανόμενος. Μέχρι τώρα δεν το καταλάβαινα. Σχεδόν ντρεπόμουν να με ακούω. Τώρα στα δύσκολα μου κάνει καλό. Κάποιες φορές με ακούω. Και εντέλει ναι, η μυασθένεια θα μου δίνει δύναμη, άμα την νικήσω. Η... αυτοανοησία μου»

Σε είχα ακούσει να λες πως νιώθεις ότι το μουσικό κύκλωμα σε κρατάει εκτός. Νιώθεις πικρία και πού νομίζεις ότι οφείλεται αυτό; Δεν παίζεις με τους κανόνες τους; Δεν γράφεις τα σουξέ που θα έβαζαν στα ραδιόφωνα; Τι ακριβώς «πληρώνεις»;

«Όχι, δεν έχω πρόβλημα με το μουσικό κύκλωμα, κάτι άλλο θα έλεγα. Οι μουσικοί με εκτιμούν και μου το δείχνουν κάθε στιγμή με όλους τους τρόπους. Το «παραμουσικό» κύκλωμα έχει «τσιμεντώσει» πολύ τελευταία. Η στρατηγική της καταστροφής των συνθετών και των στιχουργών υπέρ των τραγουδιστών είναι μητέρα τόσων καταστροφών. Ο. έμπορος που επέβαλε αυτό το μότο όταν κατέστρεψε την αγορά που τον πλούτισε, απλά πούλησε την εταιρεία του και άλλαξε αντικείμενο. Οι «μεγάλοι τραγουδιστές» άφησαν να συμβεί και ενίσχυσαν αυτή την καταστροφή, γιατί κοντόφθαλμα τους συνέφερε. Πλούτισαν. Αυτοκατέστρεψαν τη γενιά τους σύντομα μη βρίσκοντας σπουδαία τραγούδια να πουν τα τελευταία πολλά χρόνια. Το έριξαν στην επανεκτέλεση, αλλά αυτό δεν τους κατοχυρώνει στα μάτια της Ιστορίας. Με μένα δεν υπάρχει κάτι προσωπικό. Μόνο το ότι δεν καταστράφηκα, αλλά αντίθετα έστησα τον εαυτό μου ως συνθέτη 100%, χαλώντας στο ένα χιλιοστό τον σχεδιασμό»

Δεν έκανες εκπτώσεις στην καριέρα σου. Δεν πρόδωσες τον Δημήτρη, αυτή την αίσθηση έχω.

«Δεν κουράστηκα να το κάνω αυτό. Το αντίθετο θα με κούραζε. Ούτε περήφανος νιώθω για το αυτονόητο. Θα σας αναφέρω εν προκειμένω ένα τραγούδι μου από τον Καβάφη που μεε εκφράζει ιδανικά επ' αυτού: ΠΡΟΣΘΈΣΙΣ

Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω./Πλην ένα πράγμα με χαρ'άν στον νου μου πάντα βάζω που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ)/ που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ'εγώ εκεί/ απ' τες πολλές μονάδες μια, / Μες στ'ολικό ποσό/δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ' αρκεί» εξήγησε στη Real.