Λευτέρης Βαζαίος: «Ήταν κάποια «ψώνια» που με ένα σουξεδάκι κάνανε επτά πλατίνες»
«Δηλώνω βιολιτζής. Αυτό μου αρέσει» τονίζει ο Λευτέρης Βαζαίος αναφορικά με το επάγγελμά του.
-Ξέρεις τι θα πει βιολί;
«Βίος και πολιτεία. Όταν έχω κάτι, πάω και ψάχνω ένα βιολάκι που το λέω «Ηλία» ναι ξεχνιούνται όλα. Έχω περάσει διάφορα, αλλά δεν μ' ενδιαφέρει» τόνισε στο Χάι.
-Ο κόσμος μπορεί να έχει σχηματίσει γνώμη για σένα, από αυτά που γράφτηκαν κατά καιρούς. Εσύ τι απαντάς σε όλα αυτά;
«Ελάτε να με γνωρίσετε από κοντά. Να χάνουμε παρέα, να τραγουδήσουμε, να γουστάρουμε. Είμαστε λαϊκοί άνθρωποι. Με τις καλες εποχές που διανύσαμε παλιότερα, δεν θα έπρεπε να μιλώ σε άνθρωπο. Προσπαθούσα να είμαι απλός. Πήγαινα σε καφενεία και έλεγα «Παιδιά, εδώ είμαι». Κι ήταν και κάποια «ψώνια» που με ένα σουξεδάκι κάνανε επτά πλατίνες. Να ανέβω στα δέντρα και να κάνω την τσίτα; Οχι. Και αυτοί που με έχουν στηρίξει το ξέρουν και με αυτούς κάνω παρέα. Κάνω παρέα με ψαράδες, χασάπηδες, γιατί αυτοί με έχουν στηρίξει στα μαγαζιά. Δεν ξεχνάς τους ανθρώπους. Δεν σε ενδιαφέρει τι είναι ο καθένας. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που δεν μπορούν να έρθουν να σε δουν. Αλλά σε συμπαθούν. Λένε τα τραγούδια είναι έντεχνα, κουλτουριάρικα... Τα τραγούδια είναι για τον λαό και υπάρχουν μόνο λαϊκά τραγούδια. Τα υπόλοιπα... Και δεν πάω Μέγαρο Μουσικής.»
-Ξέρεις τι θα πει βιολί;
«Βίος και πολιτεία. Όταν έχω κάτι, πάω και ψάχνω ένα βιολάκι που το λέω «Ηλία» ναι ξεχνιούνται όλα. Έχω περάσει διάφορα, αλλά δεν μ' ενδιαφέρει» τόνισε στο Χάι.
-Ο κόσμος μπορεί να έχει σχηματίσει γνώμη για σένα, από αυτά που γράφτηκαν κατά καιρούς. Εσύ τι απαντάς σε όλα αυτά;
«Ελάτε να με γνωρίσετε από κοντά. Να χάνουμε παρέα, να τραγουδήσουμε, να γουστάρουμε. Είμαστε λαϊκοί άνθρωποι. Με τις καλες εποχές που διανύσαμε παλιότερα, δεν θα έπρεπε να μιλώ σε άνθρωπο. Προσπαθούσα να είμαι απλός. Πήγαινα σε καφενεία και έλεγα «Παιδιά, εδώ είμαι». Κι ήταν και κάποια «ψώνια» που με ένα σουξεδάκι κάνανε επτά πλατίνες. Να ανέβω στα δέντρα και να κάνω την τσίτα; Οχι. Και αυτοί που με έχουν στηρίξει το ξέρουν και με αυτούς κάνω παρέα. Κάνω παρέα με ψαράδες, χασάπηδες, γιατί αυτοί με έχουν στηρίξει στα μαγαζιά. Δεν ξεχνάς τους ανθρώπους. Δεν σε ενδιαφέρει τι είναι ο καθένας. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που δεν μπορούν να έρθουν να σε δουν. Αλλά σε συμπαθούν. Λένε τα τραγούδια είναι έντεχνα, κουλτουριάρικα... Τα τραγούδια είναι για τον λαό και υπάρχουν μόνο λαϊκά τραγούδια. Τα υπόλοιπα... Και δεν πάω Μέγαρο Μουσικής.»