Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος κάνει τον πρώτο απολογισμό

Τα πράγματα παραμένουν δύσκολα για το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου: «Από τα θετικά που κάναμε εφέτος ήταν ότι μέσω μιας θεματικής - η έλευση του Ξένου, υπήρχε ένας κοινός και φανερός χαρακτήρας ανάμεσα στα δύο θέατρα της Αργολίδας. Η Μικρή ήταν μόνον θεατρική, κι ας μας κόστισε περισσότερο, αλλά την αγκάλιασε ο κόσμος. Οι παραστάσεις είχαν περισσότερο κόσμο από ό,τι τις προηγούμενες χρονιές. Μετά την εποχή του Λαμπράκη είχε χαθεί η ταυτότητά του. Πέρυσι, για παράδειγμα, μόνον η Τάνια Τσανακλίδου πήγε πολύ καλά από τα μουσικά σχήματα που κατέβηκαν στη Μικρή Επίδαυρο».

Ωστόσο το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: Στο αρχαίο θέατρο του Πολυκλείτου δεν θα έπρεπε να παίζονται αποκλειστικά και μόνον παραστάσεις που να πληρούν τις προϋποθέσεις του ίδιου του θεάτρου, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, τη χωρητικότητα και τη φήμη του; Δεν διαφωνεί: «Οι "Βάκχες" του Εκτορα Λυγίζου, τώρα που το είδα, πιστεύω ότι θα ταίριαζαν καλύτερα στη Μικρή Επίδαυρο. Πράγματι, ένας θίασος που κατεβαίνει πρέπει να στοχεύει στο μεγάλο κοινό, να έχει ποιοτικό χαρακτήρα η Επίδαυρος και να λειτουργεί σε συνδυασμό και με τη Μικρή. Είναι όμως πολύ δύσκολο να γεμίσει».

Είναι όμως δυνατόν ένα φεστιβάλ να βασίζεται σε έναν Πανούση για να γεμίσει; Δεν υπάρχει στρατηγική, σχεδιασμός, πολιτική, ξένες μετακλήσεις;

«Οι καλλιτέχνες από το εξωτερικό, όσο κι αν θέλουν, είναι δύσκολο να έρθουν στην Ελλάδα, γιατί συνήθως ο προγραμματισμός τους είναι μακροπρόθεσμος. Η "Ειρήνη" είναι η πρόταση του Εθνικού. Ο χώρος, πράγματι, δεν είναι για πειράματα, μαθητείες, δοκιμές. Προσωπικά πιστεύω και στις συνεργασίες θεάτρων» λέει και εξηγεί: «Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να συμμετέχω στον σχεδιασμό μιας παράστασης, σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη, κάτι που έγινε εφέτος με τους "Πέρσες" του ΘΟΚ.

Στόχος μου είναι να αυξηθεί ο αριθμός των αναθέσεων του Φεστιβάλ και να μεγαλώσει η σχέση με τη Μικρή Επίδαυρο. Του χρόνου και θα δεχθώ προτάσεις αλλά θα κάνω και αναθέσεις. Δεν λέω ότι θα είναι μια άλλη Επίδαυρος, γιατί θα προέρχεται από την ίδια Ελλάδα. Ωστόσο θα προσπαθήσουμε. Επίσης θα ήθελα να μην συμπίπτει το Ανοιγμα της Πόλης με την Πειραιώς, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του. Τέλος, επανεξετάζουμε τη διάρκειά του. Πιστεύω ότι ένας μήνας φτάνει».

Πηγή: Βήμα