Γιώργος Κοινούσης: «Οι φωτογράφοι εκείνη την εποχή έρχονταν στα κέντρα κι εγώ ντρεπόμουν»

Πότε βγάλατε το πρώτο μεροκάματό σας ως μουσικός;
«Σε ηλικία δέκα χρόνων, παίζοντας ακομπανιαμέντα στην κιθάρα με ένα συγκρότημα πίσω από τον κινηματογράφο Σπλέντιτ στο Πασαλιμάνι. Υστερα έμαθα να παίζω και ακορντεόν. Το πρώτο πάλκο στο οποίο ανέβηκα ήταν στου Παπαδημητρόπουλου στο Πέραμα. Στη συνέχεια, μέσω ενός μπουζουξή, του Μπατάγια, βρέθηκα με τον Μπιθικώτση στη Φωλιά της Κοκκινιάς. Κάποια στιγμή οι δυο τους τσακώθηκαν και ο Μπατάγιας έφυγε, αλλά εγώ παρέμεινα δίπλα στον Γρηγόρη»

Τι κάνατε με τα πρώτα χρήματα που κερδίσατε ως τραγουδιστής πλέον;
«Μέναμε σε μια παράγκα στο Πέραμα, την οποία είχε αγοράσει ο πατέρας μου με το εφάπαξ του ως ναυτικός. Πολλές φορές, όταν φυσούσε, την έπαιρνε ο αέρας και φωνάζαμε τους γείτονες και την έστηναν ξανά. Οπότε, όταν άρχισα να γίνομαι γνωστός, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να φτιάξω ένα σπίτι με τούβλα για τους δικούς μου»

Γιατί κρατήσατε την ιδιωτική σας ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας;
«Πρώτον, δεν πίστεψα ποτέ ότι είμαι σταρ και πάντα προσπαθούσα να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Μπορούσα να καθίσω στο Σύνταγμα να φάω το μήλο μου κι ας με σήκωναν στα χέρια, κι ας μου φιλούσαν τα πόδια. Δεύτερον, κράτησα την οικογένειά μου και τους φίλους μου κοντά μου. Ανοιξα την καρδιά μου και έβαλα τον Ιησού Χριστό και στις δυσκολίες λέω «γενηθήτω το θέλημά σου». Οι φωτογράφοι εκείνη την εποχή έρχονταν στα κέντρα κι εγώ ντρεπόμουν», λέει ο ίδιος σε συνέντευξη του στην espresso.