Bαγγέλης Θεοδωρόπουλος: «Έκανα λάθη...»

Έτοιμος να παραδεχθεί τα λάθη του, να υπερασπιστεί τις επιλογές του και να αναγνωρίσει τα θετικά του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εμφανίζεται ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, κάνοντας και την αυτοκριτική του. Αν και ακόμη δεν έχει πέσει η αυλαία πλήρως, τα πρώτα συμπεράσματα δίνουν τροφή για συζήτηση. Καθισμένος στο γραφείο του, στο νεοκλασικό της οδού Ηπίτου, όπου στεγάζεται πλέον το Φεστιβάλ, κάνει μια αναδρομή, θέτοντας παράλληλα και τους στόχους του 2018...

Οσο για την Επίδαυρο, που θα λήξει με μια μεγάλη μουσική γιορτή στις 19 Αυγούστου, και το μικρό θέατρο στην Παλιά Επίδαυρο, πολλές είναι οι σκέψεις που κάνει.

«Πρέπει να γίνουν αλλαγές και βελτιώσεις, αλλά θεωρώ ότι λειτούργησε καλά. Πιστεύω ότι έχουμε δύο κατηγορίες θεατών - τους φανατικούς θεατρόφιλους που έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν, και τους επαγγελματίες (όπως οι δημοσιογράφοι) που ήθελαν να δουν πολλά και αντιμετώπισαν επικαλύψεις. Παραδέχομαι ότι ήταν μεγάλο το εφετινό πρόγραμμα, αλλά ήταν συνειδητή η επιλογή μου. Δόθηκαν συνολικά 125 παραστάσεις, από τις οποίες οι 30 με ελεύθερη είσοδο (σ.σ.: δηλαδή το 90% του "Ανοίγματος"). Μετά τη μεγάλη κρίση που πέρασε το Φεστιβάλ από τις αρχές του 2016 - με το κενό του Λούκου, τις αλλαγές, τον Φαμπρ, την αντικατάσταση του ΔΣ, δημιουργήθηκε μια ανασφάλεια στο κοινό. Οπότε χρειαζόταν ένα δυναμικό ξεκίνημα και γι' αυτό το άνοιξα πιο πολύ» τόνισε στο Βήμα.

Και όλα αυτά με το δεδομένο ότι παράλληλα υπήρχαν και οι εκδηλώσεις της Documenta, του Νιάρχος, της Στέγης. «Για εμένα ο πιο καθαρός χαρακτήρας του Φεστιβάλ φάνηκε στο Άνοιγμα στην Πόλη και στο Λύκειο, που ήταν και τα καινούργια στοιχεία. Στόχος ήταν να ξαναδούμε αυτή την πόλη και να την αγαπήσουμε ξανά. Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ήταν δωρεάν, αλλά έπαιξαν ρόλο και οι χώροι, όπως για παράδειγμα, η Ναυπηγοεπισκευαστική στο Πέραμα, η Γεωπονική Σχολή, ο Εθνικός Κήπος». Οσο για την Πειραιώς 260, «χρειάζεται επανεξέταση. Από τη μία αφορά την επιλογή των σκηνοθετών και από την άλλη τη στήριξη του ελληνικού θεάτρου και χορού. Γιατί χωρίς τις επιχορηγήσεις, έχουν περιοριστεί οι δυνατότητες να παρουσιάζουν οι ομάδες τη δουλειά τους, αν και δεν είναι υποχρέωση του Φεστιβάλ, ούτε επιδιώκουμε να αντικαταστήσουμε το υπουργείο Πολιτισμού. Ωστόσο δεν μπορείς να το αγνοήσεις». Και προσθέτει: «Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να περιορίσω τη διάρκεια της Πειραιώς, τον αριθμό των παραγωγών και να αυξήσω τον αριθμό των παραστάσεων ανά παραγωγή».